Omstreden normalisering - pagina 86
Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig
heid. De aanleiding is wat dun, zoals hij zelf grif toegeeft. Het gaat om
het niet doorgaan van de benoeming van de Amerikaan Leslie Fiedler
tot gastdocent. Fiedler is het enfant terrible van de Amerikaanse lite-
raire kritiek. De benoeming ketst af vanwege zijn drugsgebruik. Voor
kritische studenten is dit geen reden om hem niet uit te nodigen, inte-
gendeel. Tijdens deze bijeenkomst, waar ook intellectuelen als K.L.
Poll en Bernard Delfgaauw spreken, bekritiseert Regtien - gestoken in
pak met stropdas - de stand van zaken aan de universiteiten. 'De wer-
kelijke toestand is dat de universiteit van vroeger, als een los van de
maatschappij gedachte ivoren toren, thans wordt omgebouwd tot een
soort van ivoren fabriek, een grote hygiënische broedbak voor jong in-
tellect. (...) Het is tegen deze onderwerping van de wetenschappelijke
opleiding aan de directe belangen van invloedrijke pressiegroepen uit
de maatschappij dat studenten, wetenschappelijke ambtenaren en
hoogleraren zich gezamenlijk zouden moeten verzetten.' Regtien doet
voorstellen hoe de KrU zich zou moeten organiseren: parallel aan de
bestaande structuren van de universiteit. Per faculteit en studierich-
ting moeten studenten en wetenschappelijke ambtenaren, samen met
hoogleraren die eraan willen meewerken, de KrU opbouwen, door
onder meer maatschappijkritische, theoretische seminars te houden.**
Regtien noemt de KrU dé methode om de interne universitaire ver-
houdingen te democratiseren.
Tijdens zijn toespraak ter geiegenlieid van de opening van het acade-
miscli jaar van de UvA in 1992 l<ijl<t bestuursvoorzitter (en socioloog)
Janl<arel Gevers met enige weemoed terug op de Kritische Universi-
teit.'De l<ritische universiteit was wel een wat raar verhaal, overlopend
van radicaal en nogal opgelegd links, behept met een loodzware
maatschappij- en kentheorie, en gegoten in de taal van een geëxal-
teerd soort padvinderij. De ruwe bolster bevatte echter een blanke pit.
Kennis was niet zomaar iets; wetenschap was een hoog principe; en de
universiteit een geduchte mee- of tegenspeler. En bovenal: de maat-
schappij moest op haar tellen passen, want ze voelde de hete adem
van de academie in de nek. Dat was toch eigenlijk wel mooi. Kennis die
zo belangrijk was, datje ze in goede en slechte soorten had, welke de
wereld dienovereenkomstig tot hemel of hel maakten. Universitair on-
derwijs dat de student tot zo mondig mens zou vormen, dat deze zich
zonder mankeren met de goede maatschappelijke belangen zou as-
sociëren om intellectueel leiding te gaan geven aan de emancipatie
van de mensheid.'*^
84
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's