GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een handvol filosofen - pagina 240

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een handvol filosofen - pagina 240

Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

236 V B Filosofen van de systematische vakken

woord er maar uitkomen ... ogen te openen voor het communistische gevaar!'^^^

Hoewel Troosts beschrijving van de ideologie en strategie van revolutionaire stu-

dentenacties niet onjuist was, hanteerde hij in zijn vergelijking van deze studenten-

acties met de NSB een analyse van de botte bijl - een analyse die door een zwart-wit-

denken werd gekenmerkt en die elke genuanceerdheid miste. Hij had zich dermate

vastgebeten in wat hij zag als een wetmatige ontwikkeling waarin de studentenac-

ties zouden verlopen en moesten verlopen, dat zijn antithetische opstelling onver-

mijdelijk was. Kennelijk realiseerde hij zich niet dat in cultuurhistorisch perspec-

tief ideologische bewegingen en hun organisatorische kaders op de lange termijn

nooit volgens bepaalde plannen of regels verlopen. Niet slechts achteraf bekeken,

maar ook in de loop van de jaren zeventig kon men af en toe waarnemen dat de

acties van de studenten - ondanks hun dreigen met bezetting van universiteitsge-

bouwen en ordeverstoring van colleges - afkalving en onderlinge verdeeldheid ver-

toonden.

Troost, die geen oog had voor het ontbreken van de pedagogische gerichtheid van

zijn sociale ethiek, zag echter alleen maar gevaren die zijn doceervrijheid en chris-

telijk onderwijs bedreigden. Hij was met de studenten en met de universiteit een

ideologische strijd aangegaan - een strijd die hij niet kon winnen, waardoor hij meer

en meer was vereenzaamd. Af en toe had hij een bemoedigend woord gekregen van

een collega, maar de meeste hoogleraren - ook van de Centrale Interfaculteit - had-

den zich afzijdig gehouden. Troost was vooral teleurgesteld in zijn collega's van de

Centrale Interfaculteit, terwijl zij hem niet begrepen in zijn verbeten strijd. Zij von-

den zijn kritiek op het marxisme legitiem, al waren zij wel van mening dat hij zijn

kritiek meer constructief en communicatief tot uitdrukking had kunnen brengen.

In de Subfaculteit der Pedagogische en Andragogische Wetenschappen was niet

alleen het vak sociale ethiek verdwenen, maar in 1984, het jaar van Troosts emeri-

taat, werd ook zijn leerstoel geruisloos opgeheven. Van een vacature werd geen mel-

ding gemaakt. Valenkamp, die bijgevolg dakloos was geworden, kreeg in de Cen-

trale Interfaculteit enkele bestuurlijke en onderwijstaken die door zijn collega's en

studenten positief werden beoordeeld. De bezuinigingen in de jaren tachtig werden

hem echter fataal; hij moest de faculteit in 1988 verlaten.

Werd Troosts leerstoel in de Subfaculteit der Pedagogische en Andragogische

Wetenschappen in 1984 opgeheven, reeds eerder was zijn leerstoel in de Subfacul-

teit der Sociaal-Culturele Wetenschappen verdwenen. Toen Woldring in 1974 als

medewerker overstapte van sociale ethiek naar sociale filosofie en verbonden werd

aan de leerstoel van prof. Blauw, vroeg hij Troost hoe het verder zou gaan met het

onderwijs in de sociale ethiek voor de doctoraalstudenten politicologie en sociolo-

gie. Troost had geantwoord dat hijzelf die onderwijstaak er niet bij kon nemen. Hij

zou sociale ethiek facultatief stellen, maar verstrekte geen informatie over het vak

voor de studiegids. Hij wist dat sociale ethiek op deze manier spoedig zou verdwij-

nen, maar hij was niet van plan officieel een vacature voor zijn leerstoel te laten ont-

staan. In dat geval zou misschien een opvolger worden benoemd, die volgens hem

zonder twijfel een marxist zou zijn. Hij had verder opgemerkt: 'Liever geen ethiek

dan een marxistische ethiek'. Zo had hij in de Subfaculteit der Sociaal-Culturele We-

tenschappen het vak sociale ethiek laten verdwijnen en daarmee zijn leerstoel. Deze

112 Troost, Universiteit m de branding,'(ip. 11-12.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's

Een handvol filosofen - pagina 240

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's