GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 115

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 115

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

den wonen op de VU-campus Uilenstede. Rode Eenheden zijn sociaal

aardig hechte groepen met een intensieve sociale structuur. Veel acti-

viteiten worden gezamenlijk ontplooid. Ze zijn geïnteresseerd in de

communevorm, maar zien - wetend wat er bijvoorbeeld met de leden

van Kommune i in Berlijn is gebeurd - wel 'de gevaren van afsluiting

van de buitenwereld en het verworden van communes tot linkse elite-

getto's'. Een commune kan 'geen vervanging van een politieke organi-

satie zijn, maar is er als functioneel bepaalde leefgemeenschap een

aanvulling van.'3 In een terugblik in 1989 typeert Albert Benschop de

Rode Eenheden als een 'soort opvangbekken van radicalen die niet op

de KEN-toer wilden gaan - de Kommunistische Eenheidsbeweging

Nederland.'^' Slechts een enkeling had concrete plannen om als een

ware 'Schmieriaan' de VU te verlaten en de fabriek in te gaan. Wellicht

zijn deze Schmierianen geïnspireerd door de scholier Derk Sauer, lid

van de Kommunistische Eenheidsbeweging Nederland, marxistisch-

leninistisch (KENml). Sauer mocht als Amstelveense scholier even

meedoen in de Rode Eenheid.^^

De Rode Eenheden aan de VU hebben weinig op met de Schmieriaan-

se benadering. Rode Eenheder Hugo Kijne waardeert wel de poging

van Krahl om politieke conclusies te trekken uit de verwetenschappe-

lijking van de productie, de daaruit voortvloeiende vermaatschappe-

lijking van de wetenschap en de consequenties hiervan voor de rol en

positie van (afgestudeerde) studenten en intellectuelen. Ontkenning

van deze ingrijpende kwantitatieve en kwalitatieve veranderingen in

de samenstelling van de beroepsbevolking zou de arbeidersklasse re-

duceren tot het traditionele industrieproletariaat. In zo'n theorie is

geen plaats voor nieuwe (loonafhankelijke) middenklassen die op de

arbeidsmarkt verschijnen en aan de slag gaan in bijvoorbeeld de on-

derwijs- en dienstensector. Het was al met al een tamelijk potsierlijke

discussie, zo vinden - achteraf- ook studenten die deze strijd hebben

gevoerd.^5 Wel met de aantekening dat de benadering van Krahl waar-

devol is voor de uitwerking van het kwalificatieconcept en voor de ver-

dere doordenking van een nieuwe strategie voor de socialistische be-

weging waarin minder krampachtig wordt omgesprongen met het

leerstuk van het klassieke industrieproletariaat.

Uitgangspunten Rode Eenheden^'*

• De aanval op de pedagogische verhoudingen via scholing transfor-

meren tot het centraal stellen van politieke relevantie.

113

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 115

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's