Een handvol filosofen - pagina 394

390 VI C Filosofen van de systematische vakken

en omdat het faculteitsbestuur an-

dere prioriteiten stelde. Ook vi^erd in

de genoemde beleidsnota gezegd dat

de leerstoel voor kennis- en weten-

schapsleer, die de facto ook door Kir-

schenmann werd bezet, na 2001 zou

worden omgezet in een structurele

uhd-plaats voor wetenschapsfilosofie,

te bezetten door Radder.

De faculteit zag Radder niet graag

vertrekken naar een andere universi-

teit. Met steun van het college van be-

stuur deed het faculteitsbestuur aan de

Stichting Het Vrije Universiteitsfonds

het voorstel om een bijzondere leerstoel

voor Filosofie van wetenschap en tech-

nologie in te stellen. Aldus geschiedde,

en in 2003 werd Radder als bijzonder

hoogleraar op deze leerstoel benoemd.

J.A. Radder Johannes Arie (Hans) Radder, op 5

april 1949 geboren in de pastorie van

de Gereformeerde Kerk in Numansdorp, ging na het bèta-examen aan het Stedelijk

Gymnasium in Middelburg (1967) natuurkunde studeren aan de Vrije Universiteit en

vervolgens filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Na het doctoraalexamen na-

tuurkunde in 1975 slaagde hij drie jaar later cum laude voor het doctoraalexamen filo-

sofie. In hetzelfde jaar kreeg hij in de Centrale Interfaculteit van de Vrije Universiteit

een deeltijdbenoeming als wetenschappelijk medewerker voor filosofie van de na-

tuurwetenschappen. Een onderzoeksvoorstel voor een promotie werd in 1979 geho-

noreerd: hij kreeg een uit de universitaire Beleidsruimte Onderzoek (BRO) gefinanci-

eerde onderzoeksplaats voor het project 'De visie op de natuurwetenschappen binnen

de "kritische maatschappijtheorie" (m.n. J. Habermas)'. Vijf jaar later promoveerde

hij bij Kirschenmann cum lande op het proefschrift, getiteld De materiële realisering

van wetenschap.^^

In het jaar van zijn promotie vond zijn herbenoeming plaats als wetenschappelijk

medewerker. Bij deze gelegenheid verklaarde hij in te stemmen met de christelijke

doelstelling van de universiteit, maar enkele jaren later nam hij er afstand van. Hij

vond het discutabel dat een universiteit een dergelijke doelstelling had, maar per-

soonlijk zag hij voldoende mogelijkheden om in de 'geest van de doelstelhng' zijn

werk te doen. Dat wil zeggen dat hij - loyaal aan de universiteit - zich inzette en

verantwoordelijkheid droeg voor onderwijs, onderzoek en bestuur. Zo sprak hij

aan het eind van zijn inaugurele rede over de Vrije Universiteit die een stimulerende

omgeving bood 'voor reflectie op maatschappelijke en ethische vraagstukken in en

rond het wetenschappelijk bedrijf, waarbij royaal ruimte gegeven wordt aan men-

51 Radder, Materiële realisering van wetenschap (Amsterdam, 1984). Engelse vertahng: The Material Realiza-

tion of Science (Assen, 1988). Een herziene en uitgebreide editie verscheen in 2012 bij Springer in de serie Boston

Studies m the Philosophy of Science, Vol. 294.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen