GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 181

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 181

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

beperken door het voorontv/erp van de wet van Veringa.'^ Het congres

eindigt met een set van spelregels voor de democratie. In 1971 worden

de spelregels omgezet in een spelreglement waarmee een einde wordt

gemaakt aan het one man, one vote-systeem. In de jaren daarna ko-

men, omlijst door de tumultueuze vergaderingen, demonstraties en

bezettingen, 'WUB-proof reglementen in de plaats van het spelregle-

ment. De rechten van studenten in raden en vooral vakgroepen wor-

den hiermee verder ingeperkt. De wetenschappelijke staf in vaste

dienst weet haar positie goed te verankeren in besturen, raden en com-

missies. Ook aan andere subfaculteiten gaat de invoering van de WUB

gepaard met veel tumult.

In kringen van Rode Eenheden en de KRAK-groep begint voorjaar

1971 het besef te ontstaan, dat misschien toch wat te halen valt in de

WUB-raden en commissies. Rode Eenheden en de KRAK-groep zijn

doende, zoals we zagen, de SRVU om te vormen tot een politieke vak-

bond van studenten. Vier motieven schragen hun beslissing om in

principe de WUB te gaan omarmen."^

Op de eerste plaats het inzicht - mede gebaseerd op ervaringen met

democratische experimenten in sommige faculteiten - dat de WUB

via artikel 55 veel experimenteerruimte biedt voor bestuurslagen on-

der het universitaire niveau - faculteiten, instituten en vakgroepen.

De wetgever heeft, als concessie aan politieke partijen die vonden dat

de WUB niet ver genoeg ging, gekozen voor de constructie van een ex-

perimenteerartikel. Het socialistische parlementslid Jo Tans had hier-

om tijdens de behandeling van het wetsontwerp in de Tweede Kamer

gevraagd. Tans wilde een wettelijk artikel dat elk experiment zou ho-

noreren. Veringa weigerde zich hierop vast te leggen, maar beloofde

wel dat elke universiteit met eigen voorstellen zou mogen komen. In

de artikelsgewijze memorie van toelichting staat dat het mogelijk moet

zijn op het basis- en middenniveau experimenten te starten, die - zo

staat het er letterlijk - geen steun in de wet vinden. Wel moet een uit-

voerige procedure worden gevolgd om een experiment goedgekeurd

te krijgen.'^ Van Deursen kwalificeert artikel 55 - met recht - als een

premie op hard onderhandelen.^" Artikel 55 veroorzaakt binnen vele

faculteiten, instituten en vakgroepen, ook aan de VU, een hoop dyna-

miek, die ook universitair voelbaar wordt op momenten dat de uni-

versiteitsraad aanvragen ex artikel 55 moet behandelen.

Het tweede motief om de WUB te omarmen raakt het bijzondere

karakter van de VU. De lobby van de bijzondere universiteiten om

179

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 181

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's