Omstreden normalisering - pagina 250

bevrijding van Angola, een protestbijeenkomst tegen de nieuwe dicta-

tuur in Chili na de moord op Allende, een picketline bij de Indonesi-

sche ambassade. In de jaren zeventig vinden vele succesvolle revolu-

ties plaats, zo lijkt het - er valt veel te vieren: de val van Saigon in 1975,

de Portugese Anjerrevolutie in 1974, het jaar daarna de machtsover-

dracht in Angola en in Mozambique en het verdwijnen van Franco in

Spanje in 1975. In de herinnering van Hugo Kijne viert heel links Am-

sterdam de zomer na de Anjerrevolutie vakantie aan de mooie stran-

den in Portugal.^'"

Vooral de Vietnamacties beïnvloeden het politieke bewustzijn van

een paar generaties studenten. In de bewoordingen van Oskar Negt:

'De agressie van het VS-imperialisme in Vietnam, die iedere maand en

ieder jaar almaar groter werd, kwam in de ontwikkelde landen over als

een intellectuele en productieve kracht in het bewust worden van de

tegenstellingen waaraan de wereld onderhevig is.'^" Per land krijgen

bewustzijn en politiek handelen overigens geheel verschillende uitin-

gen. Mede als gevolg van de Vietnamacties heeft de studentenbewe-

ging, aldus Albert Benschop in 1972, de omslag gemaakt van solidari-

teit met lijdende volkeren naar solidariteit met strijdende volkeren.

Drie lijnen zijn aan de VU te ontwaren.

Het onderdeel willen zijn van een wereldwijde antikapitalistische

beweging is de eerste lijn. Er is een bijkans ongebreideld naïef opti-

misme over het goede dat bevrijdingsbewegingen zouden brengen.

Dit uit zich tijdens de vele steunacties voor bevrijdingsbewegingen,

maar ook tijdens discussies op het wetenschapspolitieke speelveld

over onderzoekthema's als onderontwikkeling, multinationals en im-

perialisme. Het antikapitalistische criterium helpt lang niet altijd bij

het bepalen of de studentenbeweging wel of niet moet solidariseren

met bewegingen waar ook ter wereld. Solidariteitsbewegingen en soci-

ale bewegingen geven er zeer uiteenlopende betekenissen aan. De an-

tikapitalistische beweging in Nederland is bovendien hopeloos ver-

deeld. De ideologische en politieke verschillen zijn groot. Op de

achtergrond speelt vrijwel altijd de vraag welke politieke partij de toon

zet. Zo spelen in de Chilibeweging felle controversen tussen PvdA en

CPN. In de antiapartheidsbeweging zijn PvdA, PSP en CPN het gron-

dig met elkaar oneens. De CPN steunt de Anti-Aparheidsbeweging

Nederland (AABN), andere partijen zijn meer gecharmeerd van het

Comité Zuidelijk Afrika (KZA). Daar komt bij dat vele Nederlandse

steunbewegingen de inzet en het optreden van de CPN openlijk aan de

orde stellen. Dat wordt steeds heftiger als vanaf medio 1975 naast de

248

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen