Een handvol filosofen - pagina 297

2 Godsdienstfilosofie 293

Leidse rechtsfilosoof Van Haersolte 'vaak verrassend en origineel - ook wel eens

controversieel'.'" Zijn benoeming tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie

van Wetenschappen in 1983 was een blijk van erkenning van zijn wetenschappelijke

kwaliteiten." In zijn publicaties toonde hij zijn nimmer aflatende gedrevenheid om

de inzichten van zijn leermeester te volgen en uit te werken. Geen andere vertegen-

woordiger van de tweede generatie van de calvinistische filosofie heeft zich in zijn

publicaties - in het gebruik van begrippen en methode van onderzoek - zo'n trouwe

volgeling van Dooyeweerd getoond als Hommes. Vele pagina's van zijn werk laten

his master's voice weerklinken.

Al maakte hij tijdens colleges en facultaire bijeenkomsten de indruk open te

staan voor discussies met studenten en collega's, tot open discussies met kritische

gesprekspartners kwam het echter nooit. Overtuigd van het gelijk van zijn eigen

standpunten, hoorde hij met een enigszins neerbuigende vriendelijkheid kritische

opmerkingen van anderen aan. Hij bleef zijn standpunten met een dermate grote

onverzettelijkheid verdedigen, dat Diepenhorst eens schreef dat zijn uitgangspun-

ten 'meer overtuigd dan overtuigend [werden] verdedigd'."

Ook met zijn wetenschappelijk medewerkers - onder anderen A. Soeteman, J.A.

Janse de Jonge, Ph. Brouwer en J. Zwart - verliep de samenwerking niet altijd ge-

makkelijk; met elk van hen heeft hij conflicten gehad. 'Van Eikema Hommes had

helaas een moeilijk karakter' schreef Zwart, 'dat, verdrietig genoeg, soms gevoelige

schade aanrichtte in zijn omgang en verstandhouding met anderen, en dat hem zijn

gehele leven danig in de weg heeft gezeten'.'^ Mede vanwege zijn karakter verliepen

de contacten met een enkele promovendus dermate moeizaam, dat de samenwer-

king werd verbroken. Om welke reden dan ook, hij heeft in elk geval geen promo-

vendi gehad.

Op publicitair gebied was zeker nog veel van Van Eikema Hommes te verwach-

ten geweest, ware het niet dat na een ernstige ziekte zijn overlijden in 1984 aan zijn

plannen een eind maakte. Een jaar later werd mr. A. Soeteman als zijn opvolger be-

noemd.

2 Godsdienstfilosofie

De eerste hoogleraar godsdienstfilosofie in de Centrale Interfaculteit was dr. G.E.

Meuleman. Hij was in 1959 benoemd tot hoogleraar in de theologische faculteit met

de leeropdracht apologetiek, godsdienstfilosofie en encyclopedie der godgeleerd-

heid. In dat jaar hield hij zijn inaugurele rede over een filosofisch-theologisch on-

derwerp, Maurice Blondel en de apologetiek. Wat de encyclopedie betreft doceerde

hij jarenlang over de ontwikkelingen in de protestantse theologie na de reformatie.

weerd (Den Haag, 1982) Voor een overzicht en beoordeling van zijn werken, zie Zwart, 'Overpeinzing naar

aanleiding van het werk van H J. van Eikema Hommes* en 'Over waardevrije sociologie'

10 R A V van Haersolte, 'Levensbericht H J van Eikema Hommes'. Royal Netherlands Academy of Arts and

Sciences, Digital Library, Levensberichten en Herdenkingen, m Jaarboek i^8^, pp 200-205

11 Erkenning van zijn wetenschappelijke kwaliteiten kreeg Van Eikema Hommes ook al eerder Jarenlang was

hij secretaris en later voorzitter van de Vereniging voor Wijsbegeerte van het Recht, en hd van de redactie van

het Nederlands Tijdschrift voor Rechtsfilosofie en Rechtstheorie

12 Diepenhorst,'De juridische faculteit', p 150

13 Zwart,'Rechtsfilosoof met een opdracht', p 27.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen