Een handvol filosofen - pagina 301

J Geschiedenisfilosofie ^97

eindexamen gymnasium-alfa aan het

toenmalige Christelijke Lyceum in zijn

geboorteplaats. In dat jaar begon hij

met zijn geschiedenisstudie aan de Vrije

Universiteit, ontwikkelde een bijzonde-

re belangstelling voor de middeleeuw-

se geschiedenis en ook - onder invloed

van Smit - voor de geschiedenisfilosofie.

In 1963 slaagde hij cum laude voor het

doctoraalexamen met geschiedenis van

de middeleeuwen als hoofdvak. Nadat

hij enkele jaren assistent van Smit was

geweest, werd hij in 1964 wetenschap-

pelijk medewerker. De band die tussen

hen was gegroeid, zou blijven bestaan en

een hoogtepunt bereiken bij de promotie

van Davidse in 1976 - met Smit als pro-

motor - op het proefschrift Beda Vene-

rahilis' interpretatie van de historische

werkelijkheid. In hetzelfde jaar werd /• Davidse

Davidse benoemd tot wetenschappelijk

hoofdmedewerker in de letterenfaculteit en enkele jaren later in de Centrale Inter-

faculteit om zijn promotor op te volgen voor geschiedenisfilosofie. Hij zou dit vak

beoefenen in samenwerking met prof. S. Griffioen, wiens leeropdracht wijsbegeerte

der sociaal-culturele wetenschappen in 1982 met geschiedenisfilosofie werd uitge-

breid."^

Voor de eerstejaarsstudenten geschiedenis gaf Davidse colleges wijsgerige vor-

ming, waarin hij met name aandacht besteedde aan het belang van de filosofie voor

de beoefening van de geschiedeniswetenschap, en aan de relevantie van historische

kennis en historische vorming voor een eigen positiebepaling in cultuur en samenle-

ving. Behalve de geschiedenis van de filosofie voor de tweedejaars, gaf hij geschied-

filosofie aan de doctoraalstudenten geschiedenis (met name over de zin der geschie-

denis aan de hand van Karl Löwith, Weltgeschichte und Heilsgeschehen) en aan de

doctoraalstudenten van de Centrale Interfaculteit onder andere over de thema's

'Narrativisme en geschiedenis' (met aandacht voor Hayden White en Frank An-

kersmit) en 'Geschiedenis in de context van een zich emanciperende burgerlijke sa-

menleving' (aan de hand van Hegel, Ranke, Nietzsche en Burckhardt).

Bij zijn studenten stond Davidse bekend als een gedegen docent, die veel werk

maakte van de voorbereiding van zijn colleges. Zowel het voorbereiden als het ge-

ven van colleges gaf hem niet alleen voldoening, maar kostte hem ook veel energie.

Had hij teveel van zichzelf gevraagd? In 1990 raakte hij overwerkt en twee jaar la-

ter zag hij zich om gezondheidsredenen genoodzaakt vroegtijdig met pensioen te

gaan. Gezien de betrekkelijk korte periode waarin hij geschiedenisfilosofie had ge-

23 Brieven van college van bestuur aan Griffioen en aan het bestuur van de cii- (beide van 21 december 1982),

in Griffioen Personeelsdossier, Faculteit der Wijsbegeerte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen