GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een handvol filosofen - pagina 109

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een handvol filosofen - pagina 109

Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

7 Verdere ontwikkeling van hun denken 105

schouwd, bij nader inzien - waarschijnlijk mede onder invloed van Heideggers Sein

und Zeit dat in 1927 was verschenen - erkende hij dat de hele kosmos en alle kosmi-

sche verschijnselen in de alles omvattende dynamiek van de tijd besloten waren. Het

dictaat zal geïnteresseerde studenten geholpen hebben, maar voor anderen bleef het

zware kost. Al had hij geprobeerd te schrijven voor eerstejaarsstudenten die geen

filosofische voorkennis hadden, hij kon niet simplificeren en populariseren al he-

lemaal niet.'" Studenten schreven in hun Almanak aan het adres van Vollenhoven:

'Geleerde, U legt ons de philosophic uit, maar de uitlegging, wie verklaart ons die?'"^

Vollenhoven had zijn best gedaan om de studenten met zijn dictaat behulpzaam

te zijn, zoals hij altijd klaar stond hen te helpen wanneer dat nodig was. Hij had een

betrekkelijk klein postuur, was doorgaans eenvoudig gekleed en toonde geen spoor

van ijdelheid. Hij was vriendelijk en bescheiden in de omgang en stond bekend om

zijn belangstelling voor de student als mens. Bij de meeste studenten was hij geliefd,

zonder dat hij daar iets bijzonders voor deed, maar omdat hij gewoon zichzelf was.

Zij voelden dat zijn belangstelling echt was en merkten dat hij zich na maanden nog

precies kon herinneren wat zij in eerdere gesprekken hadden gezegd. Hij had er

vroeger niet zonder reden voor gekozen om predikant te worden; hij had een pasto-

rale instelling. Ook als hoogleraar toonde hij die instelling tegenover zijn studenten.

Zij hadden respect voor zijn godsvertrouwen, toewijding aan zijn werk en betrok-

kenheid bij hun studie.

Hoe ondoorgrondelijk zijn colleges voor velen ook waren, de herinnering aan

Vollenhoven als persoon was veel oud-studenten dierbaar. Met name zij die zich

tot zijn leerlingen rekenden, hadden in 1927 een reünistenorganisatie van alumni

van de Vrije Universiteit opgericht en kozen Vollenhoven tot voorzitter. Van hen

die lid van die organisatie wilden worden, werd verwacht dat zij dat niet alleen de-

den voor de gezelligheid, maar ook meededen aan studiekringen die in verscheide-

ne plaatsen werden gevestigd. Vollenhoven werd de gangmaker die stimuleerde tot

studie van een calvinistische wetenschap. Als voorzitter van de reünistenorganisatie

speelde hij ook een actieve rol in de Calvinistische Studenten Beweging. In de jaren

twintig en dertig hield hij voor studiekringen en conferenties, ook voor bijeenkom-

sten van niet-academisch geschoolden, referaten over actuele wetenschappelijke en

maatschappelijke onderwerpen. Hoewel de opbouw van zijn referaten en zijn voor-

dracht vaak te wensen overlieten, kon hij met overtuiging en gedrevenheid spreken.

Vollenhovens onderzoek naar een verdere ontwikkeling van een calvinistische

wijsbegeerte resulteerde in het begin van de jaren dertig in twee boeken met opmer-

kelijke titels: Het calvinisme en de reformatie van de wijsbegeerte en De noodzake-

lijkheid eener christelijke logica. In het eerstgenoemde boek begon hij met een korte

thetische beschrijving van het calvinisme en de grondmotieven van een 'schriftuur-

lijke filosofie', om vervolgens een kritische analyse te geven van de grondmotieven

van de 'onschriftuurlijke filosofie' in drie perioden van de geschiedenis: de voor-

christelijke filosofie van de oudheid, de filosofie van de patristiek en middeleeuwen

waarin pogingen tot synthese tussen christelijke en voorchristelijke gedachten tot

uitdrukking kwamen, en de renaissancefilosofie die afscheid had genomen van het

112 Vollenhoven, Isagoogè Phtlosophiae, pp. 24, 31. Zie Stellingwerff, Vollenhoven, pp. 77-80. Ook Tol, 'Vol-

lenhoven als systematicus', p. 91.

113 Varia, in Almanak van het studentencorps aan de Vrije Universiteit (1934), p- 187.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's

Een handvol filosofen - pagina 109

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's