GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 176

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 176

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ph. Idenburg, te leven in het tijdvak van de constructieve onderwijs-

politiek. De studentenvakbonden spreken, onder verwijzing naar de

vele bezuinigingen en de plannen om rechten en aanspraken in te per-

ken, van een destructieve onderwijspolitiek, van een afbraakbeleid.*

Ook de nieuwe bestuurders van de universiteiten hebben een enigs-

zins activistische inslag. Ook zij zijn gegrepen door de idee van de

maakbaarheid en hebben enig geloof in een ordentelijk planningspro-

ces. De VU-bestuurders zijn hierop geen uitzondering.

Harry Brinkman

In een formulering van historicus A.Th. van Deursen is Brinkman de be-

lichaming van het universiteitsbestuur van de VU tot diep in de jaren

negentig,

In de jaren dat er aan de lopende band bezettingen zijn aan de VU is

hij bijna dag en nacht in de weer voor zijn universiteit. Brinkman illus-

treert dit zelf met een mooie anekdote.Tijdens de ontruiming van een

bezet gebouw aan de Van Eeghenstraat ziet hij op een prikbord een

foto met zijn portret hangen met daaronder het woord: Wanted. Bij

hem thuis luidt het commentaar: Inderdaad! Hij is in die periode vrij-

wel nooit thuis. Vergaderen op zaterdag prefereert hij overigens bo-

ven het werken in de tuin.'

De (eerste) universiteitsraad benoemt de dertiger Brinkman in 1972

in het college van bestuur.Tot dan is hij wetenschappelijk medewerker

Nederlands. Bij zijn afscheid in 1996 - hij heeft er dan 24 jaar op zitten -

verklaart Brinkman:'Ik ben nooit aan dit werk begonnen vanuit de be-

vlogenheid dat ik alles nieuw moest maken. Ik was Neerlandicus, ik zat

in de moderne linguïstiek, diep in de Chomsky-grammatica. Toen

kwam in 1972 dat bestuurswerk langs. Of ik dat maar wilde doen. Er

werd nogal drukop me uitgeoefend. Nee, ik vond er niks leuks aan. Het

was gewoon corvee, plicht.'(...)'Pas na een jaar of vijf begon ik te den-

ken: Ik kan het, en het is nog leuk ook. En nog weer jaren later ontdekte

ik dat universiteitsbestuurder een zelfstandig vak is. Als je dat eenmaal

ontdekt hebt, dan blijfjewel.'^" Brinkman heeft aan de VU gestudeerd.

Tijdens zijn studententijd was hij al bestuurlijk actief Zo was hij in 1955-

1956 voorzitter van de SRVU. Siebold Hartkamp, begin jaren zestig rec-

tor van de senaat van het VU-corps herinnert zich dat Brinkman toen al

'en passant begon het universitair bestel te reorganiseren'. Hij zou dat

zijn verdere leven blijven doen, voegt Hartkamp er ironisch aan toe.^ ^

In 1979 volgt hij Klaas van Nes als collegevoorzitter op. De VU was

toen de enige universiteit in Nederland waarin het college zelf de

174

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 176

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's