Omstreden normalisering - pagina 263

komstig waren, maar niet tot de toppen ervan behoorden. Nico

Schouten komt met een ietwat andere lezing. Schouten weerspreekt

dat het CPN-initiatief een gevolg was van een oproep vanuit de Sovjet-

unie. Hij wijst op de wereldwijde verontwaardiging over het nieuwe

kernwapen waardoor zo'n initiatief er wel moest komen. Hij wijst op

zijn eigen inbreng in de VU-studentenkerngroep van CPN-leden on-

der leiding van de vrouw van Joop Wolff, Katrien, op 9 augustus 1977.

Nog dezelfde avond brengt hij zijn voorstel in het districtsbestuur van

de CPN. Daar hoort hij dat ook het partijbestuur zich op een initiatief

bezint. Niet veel later vormen Wolff en Schouten het span dat leiding

gaat geven aan het initiatief ^

Tijdens de start van het Stop de N-bominitiatief is de inbreng vanuit

de VU aanzienlijk. Naast communisten als Schouten en SRVU-voor-

zitter Jandirk Pronk staan ook niet-communisten als stafmedewerker

Martin Hetebrij, dominee Lodewijk Ringnalda en PKV-voorman

Henk Wesseling op de lijst van initiatiefnemers. Op 19 augustus 1977

verschijnt het manifest tegen de neutronenbom in De Waarheid, on-

dertekend door 130 initiatiefnemers. Dit is het startschot voor de grote

campagne tegen de introductie van dit nieuwe kernwapen.^" Tijdens de

vele bijeenkomsten die het comité organiseert, treedt VU-professor

Egbert Boeker vaak op als spreker; onder zijn voorzitterschap wordt op

20 januari 1981 in de aula van de VU het eerste grote debat gehouden

tussen leiders van een aantal politieke partijen en vertegenwoordigers

van de vredesbeweging." De CPN-leden die aan de VU studeren zijn

vrijwel volledig in de ban van de campagne, met sleutelrollen voor

(voormahge) SRVU-bestuurders als Saris, Pronk en natuurlijk Schou-

ten.^^ Volgens CPN-watcher Gerrit Voerman is deze actie, afgezien van

de politieke inzet, ook bedoeld om het moreel van de communistische

achterban wat op te vijzelen na het electorale echec.'^

Menig CPN-student vraagt zich In de loop van de jaren taciitig en ne-

gentig af wat hij/zij te zoeken had bij een partij die politiek-ideologisch

een leninistisch-stalinistische grondslag heeft. Bart Tromp, erkend cri-

ticaster van de studentenbeweging, werd niet moe dit proces te acti-

veren. 'Wat bezielde ze om tot de CPN toe te treden, de partij die met

de Sovjet-Unie had gebroken omdat ze Chroesjtsjov (Knoeichef vol-

gens partijleider Paul de Groot) te liberaal vond in verhouding tot Sta-

lin? Idealisme, zeggen ze nu. Maar om me heen zag ik niet idealisme,

maareen kritiekloos bezwijken voor de totalitaire verleiding. Wie daar-

aan toegaf, wist zich immers verheven boven gewone regels van fat-

261

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen