Omstreden normalisering - pagina 229

mer dat hun benadering ten koste gaat van productieve verbindingen

met pedagogen en andragologen."*^ Hoogleraar Methodologie Hans

van der Zouwen werkt met een vrijwel objectloos onderzoekspro-

gramma over methodologische problemen bij operationalisatie van

begrippen in empirisch onderzoek'''^ Weer anderen zoeken hun weg

in de richting van beleidsrelevantie. Zo probeert hoogleraar Politico-

logie Kuypers met zijn programma Methoden van Beleidsontwikke-

ling de opleiding een beleidsrelevante wending te geven. Wellicht pro-

beert hij daarmee ook normatieve grondslagendiscussies over staat en

politiek te vermijden. Deze worden landelijk in kringen van politico-

logen in alle heftigheid gevoerd. Kuypers vreest, vanwege grote con-

flicten over deze studierichting in Amsterdam (Daudt) en Nijmegen

(Hoogerwerf), voor het voortbestaan van politicologie in Nederland.

Kuypers kiest mede hierom voor een beleidskundige benadering van

de politicologie. Wel opmerkelijk voor een studierichting aan de VU

die qua grondslag en traditie uitgesproken normatieve opvattingen

heeft over staat en maatschappij. Toegegeven, het was niet de tijd om

met radicale studenten in gesprek te gaan over Dooyeweerds Wijsbe-

geerte der Wetsidee en zijn uitspraken over de staat, zoals: 'Augusti-

nus dwaalde niet, toen hij den staat, die door de afvallige menschheid

is afgetrokken van het lichaam van Christus, tot de civitas terrena (stad

van de wereld) rekende.'^^^

Op colleges vertelt hoogleraar Kuypers dat het begrip politiek in de

loop van de 19^ eeuw een pejoratieve bijklank heeft gekregen.^"'^ Re-

den waarom dit begrip in de 20^ eeuw is overvleugeld door het begrip

beleid. Niet toevallig zijn centrale categorie. Kuypers wordt hierover

op colleges zwaar bekritiseerd. Zijn benadering krijgt de karikatuur

'politicologie als doelbewust lapmiddel'. De onjuistheid van Kuypers'

aangeprezen methode schuilt in het feit dat hij zijn analyse begint zon-

der dat hij het handelen van de staat in een historisch kader plaatst,

zonder dat hij de structuren van en ontwikkelingen binnen maat-

schappijen probeert te ontdekken. En: 'Het is duidelijk dat zo'n bena-

dering op zijn best naïef is en op zijn slechtst politiek reactionair.'^''^ Ik

weet nog goed hoe tevreden wij waren toen Kuypers in zijn magnum

opus Grondbeginselen van Beleidsontwikkeling uit 1980 de formulering

'politiek is strijd om beleid'gebruikte.'"^

Rob Hoppe komt in 1983 in zijn proefschrift terug op deze formule-

ring. Voor Hoppe is het geen essentialistische definitie, het is niet meer

dan een puntige formulering, een fenomenologisch startpunt voor we-

227

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen