Omstreden normalisering - pagina 52

Het valt bij de start van de sociale faculteit niet mee gekwalificeerde

sociologiedocenten van gereformeerde komaf te vinden. Zo is het me-

rendeel van de docenten Sociologie begin jaren zestig niet afgestu-

deerd in de sociologie. Ze zijn van huis uit indoloog, econoom, jurist,

theoloog, sociograaf of filosoof Mede daardoor is de studie breed op-

gezet als een waaier met vele zijtakken, aldus Bert Snel die begin jaren

zestig aan de VU sociologie gaat studeren.'^

In i960 wordt Gijs Kuypers tot hoogleraar benoemd met als leerop-

dracht Politicologie en leer der internationale betrekkingen. Kuypers

is geen politicoloog. Hij is juridisch opgeleid. In de oorlog is hij actief

voor de verzetskrant Trouw en na de oorlog is hij er enige jaren redac-

teur voor de sectie Buitenland." Kuypers heeft tijdens zijn studie rech-

ten tentamen politicologie gedaan bij de zoon van president-curator

Donner, de hoogleraar Staats- en bestuursrecht A.M. Donner. Het

verhaal gaat dat de jurist Donner aan student Kuypers enige voorbe-

reidingstijd zou hebben gevraagd om zich als 'niet-politicoloog' op

het afnemen van dit tentamen te kunnen voorbereiden.''' Kuypers

kiest in de loop van de jaren zestig ervoor Politicologie te 'verengen'

tot Beleidskunde (zie verder hoofdstuk VI).

Bovenstaande voorbeelden illustreren dat er onder veel VU-professo-

ren nooit bovenmatig geloof is geweest in christelijke wetenschap. In

geen enkele fase van haar bestaan is de VU er, aldus historicus Johan

de Niet, in geslaagd de pretentie van de oprichters waar te maken, na-

melijk het bedrijven van christelijke wetenschap op gereformeerde

grondslag." Socioloog Hans van der Zouwen houdt het erop dat de

ambitie stilaan is verschoven van christelijke wetenschap naar christe-

lijk geïnspireerde wetenschapsbeoefening.'^ Na Dooyeweerds emeri-

taat (in 1965) lieten vele VU-docenten merken allesbehalve een 'wee-

deweeër' te willen zijn.''' De worsteling tussen geloof en wetenschap

wordt almaar manifester. Steeds meer hoogleraren gaan openlijk een

punt maken van christelijke wetenschapsbeoefening. Aan de meeste

faculteiten worden forse debatten gevoerd over de problematische re-

latie tussen wetenschap en geloof Harry Brinkman markeert de be-

noeming van Kees van Peursen in 1963 tot buitengewoon hoogleraar

Filosofie aan de faculteit der Letteren en Wijsbegeerte als een belang-

rijk omslagpunt. Hij kwalificeert deze benoeming zelfs als het begin

van het bankroet van het concept christelijke wetenschap.'* Van Peur-

sen heeft weinig op met de Wijsbegeerte der Wetsidee. 'Ik reken op de

presentie Gods in alle goede filosofie', is een van zijn stelregels.'^ Hij

50

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen