Een handvol filosofen - pagina 491

4 Erepromoties 487

cade toonde de Faculteit der Wijsbegeerte haar authentiek karakter als een 'centrale

interfaculteit'. Hebben theologie en filosofie in het verleden wel eens gestreden om

de aanmatigende titel 'koningin der wetenschappen', met de bundel over diversiteit

bewees de filosofie dienares van de wetenschappen te zij n - maar wel een onmisbare.''

4 Erepromoties

Tijdens haar drieéntwintigjarig bestaan had de Centrale Interfaculteit geen voorstel

bij het rectorium van de universiteit ingediend tot het verlenen van een eredocto-

raat. In de volgende decennia verleende de universiteit op voorstel van de Faculteit

der Wijsbegeerte twee eredoctoraten. Zo werd de achterstand enigszins ingehaald

- enigszins, omdat het aantal van twee erepromoties in ruim twintig jaar relatief ge-

ring was vergeleken met de erepromoties die op voorstel van andere faculteiten wer-

den toegekend.

In 1995 ontving dr. A. Plantinga, hoogleraar aan de University of Notre Dame,

een eredoctoraat vanwege zijn godsdienstfilosofische publicaties waarmee hij de

godsdienstfilosofie weer een gerespecteerd aanzien had gegeven.'^

Hadden neopositivistische filosofen de stelling verdedigd dat godsdienstige uit-

spraken onzinnig waren omdat ze niet verifieerbaar zouden zijn, Plantinga toonde

in zijn boek God and other Minds (1967) aan dat het criterium van verificatie on-

houdbaar was. De centrale stelling in zijn boek was dat het bestaan van God welis-

waar niet bewezen kon worden op basis van de traditionele theïstische argumenten

(zoals het kosmologische, ontologische en teleologische argument), maar dat het

evenmin kon worden ontkend op grond van argumenten die zijn ontleend aan het

bestaan van het kwaad en het lijden. Hij kwam tot de conclusie dat het geloof in het

bestaan van God redelijk of verantwoord kon zijn, ook bij gebrek aan een logisch

sluitende argumentatie. In The Nature of Necessity en God, Freedom, and Evil,

beide uit 1974, maakte Plantinga op subtiele wijze gebruik van de modale logica.

De drie genoemde boeken liepen uit op de vraag: wat zijn de gronden waarop het

theisme (geloof in het bestaan van God) rust? Plantinga's eigen positiebepaling sloot

nauw bij wat Calvijn schreef in het eerste boek van zijn Institutie, namelijk dat het

Godsgeloof direct en onmiddellijk is en dat het zelf-funderend is en derhalve geen

afgeleide fundering in andere beliefs nodig heeft. Dit complex van gedachten kreeg

met name in Noord-Amerika bekendheid onder de naam Reformed Epistemology.

Bevatten Plantinga's genoemde boeken belangrijke kentheoretische beschouwin-

gen, in The Current Debate en "Warrant and Proper Function, beide uit 1993, ont-

wierp hij een algemene epistemologie.

Plantinga's werk kreeg vooral in Noord-Amerika veel aandacht en er waren reeds

51 Deze onmisbaarheid werd erkend in het Bestuursreglement VU (dat in 2011 van kracht werd en in de plaats

kwam van het Statuut) dat in art 15.4 bepaalt 'Bij het vaststellen van de Onderwijs- en examenregeling [door

het faculteitsbestuur] wordt ervoor gezorgd dat de opleiding bijdraagt aan maatschappelijk verantwoordelijk-

heidsbesef bij de studenten en aan inzicht m de samenhang van de wetenschappen Er wordt ten minste één

onderwijseenheid aan wijsgerige vorming gewijd' Bovendien stelde het college van bestuur dat de wijsgerige

vorming een belangrijke plaats inneemt 'binnen de academische kern', in VU is verder kijken Instellingsplan

Vrije Universiteit2011-201^^^ 31

52 'Voorstel ere-doctoraat Alvm Plantinga', in archief college van decanen (1995), map 'Eredoctoraten' Zie

Berkelaar, Het is ons een eer, pp 142-144

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen