Een handvol filosofen - pagina 206

202 V B Filosofen van de systematische vakken

Na de oorlog wilde hij zijn lang ge-

koesterde wens van een promotiestudie

realiseren. Naast een dagtaak wist hij na

vier jaren van intensieve studie (1946-

1949) zijn proefschrift te voltooien: een

lijvig boek Filosofie en techniek van 718

pagina's was het resultaat, waarop hij

in 1949 in de Faculteit der Wis- en Na-

tuurkunde van de Vrije Universiteit

cum laude promoveerde. Twee jaar la-

ter volgde zijn benoeming tot bijzon-

der hoogleraar calvinistische wijsbe-

geerte in Delft. Bijna vijfentwintig jaar,

tot 1974, zou hij dit bijzonder hoogle-

raarschap vervullen en in zijn colleges

vooral aandacht besteden aan de filo-

sofie van de techniek. Competente vak-

genoten zouden later erkennen dat hij

op dit terrein originele inzichten had en

zijn tijd vooruit was.*

H. van Riessen (schilderij door Madeion de

Boer). Hoewel het hoogleraarschap in Delft

een deeltijdfunctie was, kon hij zonder

zorgen in het onderhoud van zijn jonge

gezin voorzien. Sinds 1950 was hij als wetenschappelijk adviseur in dienst getreden

van een afdeling van het CNV, de Christelijke Bedrijfsgroepen Centrale. Enerzijds

boeiden de contacten met het bedrijfsleven hem, anderzijds gaf dit werk hem niet de

voldoening die hij ervan had verwacht. In 1956 werd hem de functie van directeur

van de Nederlandse Gereformeerde Jeugdraad aangeboden - een uitnodiging die hij

met vreugde en ambitie aanvaardde.' Na vier jaar legde hij deze functie neer, omdat

hij in 1961 werd benoemd tot bijzonder hoogleraar calvinistische filosofie in Eind-

hoven en buitengewoon hoogleraar filosofie aan de Koninklijke Militaire Akademie

in Breda. Verder was hij van 1946 tot 1961 algemeen secretaris van de Antirevoluti-

onaire Partij"" en volgde hij in 1961 Vollenhoven op als voorzitter van de Vereniging

voor Calvinistische Wijsbegeerte - een functie die hij twintig jaar zou vervullen.

Bij zijn benoeming tot hoogleraar aan de Vrije Universiteit in 1963 gaven de be-

sturende colleges Van Riessen toestemming om zijn bijzonder hoogleraarschap in

Delft te continueren, op voorwaarde dat hij zijn werkzaamheden in Eindhoven en

Breda zou beëindigen. Hij aanvaardde het hoogleraarschap aan de Vrije Universiteit

met het uitspreken van de inaugurele rede Knooppunten der moderne cultuur - een

8 Aldus Haaksma, Vdn Riessen, filosoof van de techniek, p. 8; zie ook hoofdstuk 1-3.

9 Onder auspiciën van de Ned. Geref. Jeugdraad publiceerde Van Riessen bij uitg. Kok in Kampen: Buurtwerk,

dorps- en wijkcentra (1956), Twintig gesprekken {ït)^j), Jeugdwerk onder de loep (1958), Een dozijn is meer dan

twaalf {sTiTnen met J. Firet, i960) en Kerk en jeugdwerk (1961) en Moderne algemeenheid (samen met J. Firet,

1963). Zijn filosofische analyse van sociale en kerkelijke problemen in deze publicaties vindt men ook reeds in

De maatschappij der toekomst.

10 In 1979 bedankte hij voor het lidmaatschap van de ARP en sloot zich aan bij de Reformatorisch Politieke

Federatie (RPF) die in 2000 met het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV) zou fuseren tot de Christenunie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen