Omstreden normalisering - pagina 231

Bij Sociologie gaan vanaf 1973 alle eerstejaarsstudenten de inleiding

van Coulson en Riddell Approaching Sociology, a Critical Introduction

voor het propedeusetentamen bestuderen. Van Doorn en Lammers

betreuren het dat dit boekje 'jammer genoeg niet vrij is van goedkoop

marxisme'.'52 Literatuurlijsten krijgen een pluriform karakter, met

een prominente plaats voor literatuur over de methodestrijd. Leeron-

derzoeken over arbeidersbewustzijn en ideologie, over vormingswerk

in de vakbeweging, over opvattingen van vakbondsleden over stakin-

gen en stakingsrecht worden een vast onderdeel in het curriculum.

Onder leiding van staflid Jan Baars organiseren studenten in 1975 het

al genoemde internationale congres 'Theorie - Praxis' met sprekers als

Claus Offe en Alvin Gouldner. Bij Bedrijfssociologie, met Van Zuthem

als gereputeerde hoogleraar, zijn er voortdurend twisten en conflicten

over inhoud, zwaarte en vormgeving van de studierichting. In het

maatschappelijk debat over de toekomst van arbeidsorganisaties staat

Van Zuthem bekend om zijn radicale stellingnamen. Zo is voor hem

meebeslissen de essentie van democratie. Hij vindt de nieuwe wet op

de ondernemingsraden in dat perspectief te veel een compromis.''^

Nadat studenten voorstellen hebben gedaan voor vernieuwing van het

programma, komt hij met de reactie dat studenten 'nog niet rijp zijn

voor democratie'. Onder de noemer 'lekker eigen schuld', verwijzend

naar Van Zuthems reactie op het feit dat arbeiders de compromiswet

op de ondernemingsraden accepteerden, spelen studenten de bal kei-

hard terug. Bezetting op bezetting volgt. De verhoudingen worden er

niet beter op na een uit de hand gelopen experimenteel bedrijfsspel

waarin studenten arbeiders en werkgevers moesten spelen. Van

Zuthem categoriseerde op basis van waarneming van het spelverloop

studenten als voorlopers, meelopers e.d., hetgeen studenten tot grote

woede bracht. Ook stafleden zijn weinig gelukkig met een dergelijk ex-

periment. Kort daarna vertrekt Van Zuthem.'^^ Over zijn opvolging

breekt een langdurig conflict uit.

Bij Pedagogiek en andragologie drijft men begin jaren zeventig,

wellicht nog meer dan in andere sociaalwetenschappelijke disciplines,

mee op de golf van planned change en bewustwording. Het zijn de ja-

ren waarin het welzijnswerk spectaculair toeneemt. Niemand minder

dan Paolo Freire zegt in 1970 tijdens een lezing aan de VU dat agogi-

sche wetenschappers een rol kunnen spelen in de emancipatie van

marginale groepen: het komt erop aan mensen te laten inzien dat zij

zelf subject van hun handelen zijn.'" Marxistische pedagogen en an-

dragologen wiUen het welzijnswerk wetenschappelijk gaan schragen,

229

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen