Een handvol filosofen - pagina 285
Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012
4 Onderwijs en onderzoek 281
gen een eventuele erepromotie van Schaeffer 'geen bezwaar' had. Deze gereserveer-
de instemming kwam voort uit zijn overweging dat de Vrije Universiteit, die haar
eigen doelstelling niet handhaafde, onder de 'valse schijn' van het tegendeel iemand
zou eren die wèl in de lijn van de doelstelling werkzaam was. Van Peursen kon wel
waardering opbrengen voor bepaalde onderdelen van Schaeffers werk, maar vond
het niet van 'hoog niveau', het bevatte een 'zeer betwistbare popularisering' en was
'eenzijdig-simplistisch'. Volgens Van Peursen kon er 'geen sprake zijn van voldoen-
de gronden voor een eredoctoraat'. De theoloog D.C. Mulder, die ook lid was van
de Centrale Interfaculteit, bekritiseerde vooral 'de sterk antithetische "zwart-wit"
manier waarop hij [Schaeffer] stromingen buiten het christendom tekent' en die hij
in strijd achtte met de 'geest van dialogische openheid waarmee een christen en ook
de Vrije Universiteit andersdenkenden tegemoet hoort te treden'. Mulder noemde
het voorstel dan ook onaanvaardbaar."* De verdeeldheid onder de hoogleraren was
dermate groot, dat het faculteitsbestuur het voorstel voor het eredoctoraat introk.
Ook deze keer kwam het voorstel niet terug.
Er waren echter wel filosofen met een internationale reputatie die een eredocto-
raat van de Vrije Universiteit ontvingen, maar dat gebeurde op voorstel van andere
faculteiten. Een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid werd in 1965 toegekend aan de
Franse filosoof Jacques Ellul en in 1975 aan de Duitse natuurkundige, filosoof en
polemoloog Carl F. von Weizsacker. In 1980 viel op voorstel van de Faculteit der
Wiskunde en Natuurwetenschappen de eer te beurt aan de Nijmeegse filosoof en
natuurkundige A.G.M, van Melsen en in 1985 aan de Frans-Amerikaanse filosoof
en letterkundige René Girard, voorgedragen door de Faculteit der Letteren. Decen-
nia eerder, in 1950, was Dooyeweerd opgetreden als erepromotor van de Weense fi-
losoof en theoloog Josef Bohatec.'' Al deze eredoctores stonden als christenfiloso-
fen bekend. De Centrale Interfaculteit wist in de drieëntwintig jaar van haar bestaan
echter niemand voor een eredoctoraat voor te dragen.
4 Onderwijs en onderzoek
In het begin van de jaren tachtig waren alle Nederlandse universiteiten druk bezig
met de voorbereidingen van drie grote operaties: de 'taakverdeling en concentratie'
(TVC), de invoering van de 'voorwaardelijke financiering' van het wetenschappelijk
onderzoek, en de 'tweefasenstructuur' voor het onderwijs. Drie operaties die door
het ministerie van Onderwijs waren opgelegd om te bezuinigen op de universiteiten.
De Tvc-operatie kwam er kort gezegd op neer dat de universiteiten in gezamenlijk
overleg tot voorstellen moesten komen (op grond van studentenaantallen en kwali-
teitsvergelijking) om bepaalde studierichtingen op te heffen dan wel deze eventueel
samen te voegen met studierichtingen van een andere universiteit. Ook de centrale
interfaculteiten kwamen in zwaar weer terecht. Het college van bestuur van de Vrije
Universiteit was binnenskamers van mening dat de Centrale Interfaculteit niet van-
wege de kwaliteit van haar onderwijs en onderzoek, maar vanwege haar verbonden-
14 Brieven van Van Riessen (13 juli 1978), Troost (10 juli 1978), Van Peursen (niet gedateerd) en Mulder (15
augustus 1978), in archief CIF, doos 4.
15 Overzicht van de eredoctoraten aan de Vrije Universiteit, zie Berkelaar, Het is ons een eer.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's