Revue 1998 - pagina 74
Faculteit det Biologie Tamoxifen in de strijd tegen borstkanker Om borstkanker goed te kunnen genezen, is een nabehandeling van levensbelang. Na het verwijderen van de tumor moet er voor een effectieve therapie worden gekozen. Voor vrouwen boven de vijfenvijftig jaar staat de keuze dan al vast: zij krijgen tamoxifen. Maar in sommige gevallen werkt dit geneesmiddel niet. Volgens VUpatholoog P.j. van Diest is het in de toekomst mogelijk te voorspellen voor welke groep dit geldt. Borstkanker is, na hart- en vaatziekten, de belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen in Nederland. Jaarlijks zijn er tienduizend nieuwe gevallen en daarvan overlijdt dertig procent binnen vijfjaar. Om dit aantal terug te dringen krijgen sinds 1997 alle vrouwen tussen de vijftig en negenenzestig jaar elke twee jaar een uitnodiging voor een borstkankeronderzoek. Zij kunnen foto's laten maken om een tumor zo tijdig mogelijk op te sporen. De kanker is dan beter te behandelen en de kans op uitzaaiingen kleiner. Het Instituut voor Maatschappelijke Gezondheidszorg verwacht dat door dit onderzoek de sterfte aan borstkanker met zeventien procent zal afnemen. Nadat een tumor is ontdekt, wordt deze operatief verwijderd. Vrouwen die nog niet in de overgang zijn, krijgen een nabehandeling met chemotherapie. Artsen achten deze behandeling te zwaar voor patiënten die de overgang zijn gepasseerd. Om uitzaaiingen te voorkomen krijgt deze laatste
20
vrije
• BP| l ^ l | H H
^ i ^ ^ ^ ^ ^ ^
_
^^^
^B^
w ^^^1 l n ^ '^^_ ^^^^^^^^^^^^^^^IP; ^j^ . f l ^^1 Hkk^Bk ^H ^^^1 ^^^^^^H| jfl
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^H^^ ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ÊÊj^^^^^^:'?'
^
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^H^^^^^?~-;f'>^^|
HH
^^V
1 H ^^f ^^^1
• >
i«: OJ
^^^^H ^^^1 ^H
11
O)
E < 'ó
^^^^^^^Kr
^^^Br
g^
Studenten beoordelen tumoren onder de microscoop.
groep het geneesmiddel tamoxifen. Dit is bij zestig procent van de vrouwen effectief, veertig procent van de patiënten overlijdt ondanks de behandeling. In het Pathologisch Instituut leidt dr. P.J. van Diest een onderzoek naar tamoxifen. Dit doet hij in samenwerking met dr. R. Michalides van het Nederlands Kanker Instituut. Van Diest legt uit hoe tamoxifen werkt: "Een cel gaat veelal pas delen als hij hiervoor signalen van buitenaf krijgt. Het signaal om te delen voor borstcellen is het vrouwelijke hormoon estradiol. Dit hormoon bindt aan de estradiolreceptoren, ER genoemd. Het ER/estradiol-complex, dat hierdoor ontstaat, wordt
vervolgens naar de celkern vervoerd. Daar activeert het de genen die voor de celdeling zorgen. In borsttumoren is dit proces ontregeld, waardoor cellen ongecontroleerd delen onder invloed van estradiol. Dit kan ertoe leiden dat bij de operatie niet zichtbare uitzaaiingen hierna alsnog kunnen gaan groeien. Tamoxifen blokkeert de binding van estradiol aan de ER. Hierdoor remt het de celdeling. Helaas werkt tamoxifen niet altijd. Dit komt doordat de receptor ook door de binding van andere stoffen kan worden geactiveerd. Dit wordt niet door tamoxifen geblokkeerd. Patiënten zijn dan resistent voor dit middel."
Universiteit
Revue
amsterdam
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998
Revue | 104 Pagina's