GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Revue 2002 - pagina 87

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Revue 2002 - pagina 87

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

de stap van 'cliemiscli niet relevant' naar 'helemaal niet relevant' niet zo groot ... De rol van de theoretische en computationele chemie is nu volledig veranderd. Er wordt in de chemie ontzettend veel 'gerekend' en gesimuleerd. Heel veel publicaties zijn zuiver 'computational' of hebben in elk geval naast het gepresenteerde experimentele werk een sectie met interpretatie van de experimentele resultaten op basis van computerwerk. Het gerenommeerde tijdschrift Journal of the American Chemical Society liet een tijdje geleden in een rondschrijven aan hun referenten weten dat het tijdschrift echt voor de experimentele chemie moest blijven, en niet door computationeel werk moest gaan worden gedomineerd. Liever niet te veel resultaten die in silico zijn verkregen, dus. Een bij voorbaat verloren gevecht, denk ik. Wat zijn de oorzaken voor deze 'revolutie'? Eén oorzaak is natuurlijk de enorm toegenomen snelheid van de computer. De theoretische chemie zelf heeft echter ook een grote bijdrage geleverd in de vorm van het ontwikkelen van modellen en computerprogramma's die het mogelijk maken met grote nauwkeurigheid veel relevante eigenschappen van moleculen en materialen uit te rekenen (geometrieën, vormingswarmtes, allerlei soorten spectroscopische eigenschappen zoals NMR, UV-vis absorptie, ESR, IR, niet-lineaire optische respons eigenschappen enzovoorts). Dat is

als het om grote moleculen gaat, vooral te danken aan de methoden van de zogenoemde dichtheidsfunctionaaltheorie (DFT). Voor de Theoretische Chemiegroep van de VU is DFT een van de voornaamste onderzoeksgebieden. Methodes die door deze groep als pionier in dit gebied zijn ontwikkeld, vormen nu een standaardonderdeel van vrijwel alle grote DFT programmapakketten, waarvan het aan de VU ontwikkelde ADF (voor Amsterdam Density Functional) er één is, zie de website van het bedrijf Scientific Computing and Modelling (www.scm.com). De Theoretische en Computationele Chemie heeft nu de wind in de zeilen maar zal nog veel werk moeten verzetten. Allereerst moeten de modellen en programma's nog verder worden ontwikkeld, zodat elke chemicus moeiteloos naast zijn experimentele werk de computer kan gebruiken om moleculaire en macroscopische eigenschappen van verbindingen en stoffen te laten 'doorrekenen'. Dat is een toekomst die zeker werkelijkheid zal worden. Maar ook zal de Theoretische Chemie het begrippenapparaat van de chemie nog veel verder moeten ontwikkelen zodat de computerresultaten (uiteindelijk gebaseerd op golffuncties) daarin gemakkelijk kunnen worden vertaald, zodat ze hanteerbaar en interpreteerbaar zijn voor elke werkende chemicus. Prof. dr. Evert Jan Baerends

vrije Universiteit

amsterdam

De faculteiten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Revue | 112 Pagina's

Revue 2002 - pagina 87

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Revue | 112 Pagina's