GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1898 - pagina 87

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1898 - pagina 87

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

8s

Doordat nu de impressies in den tijd, dien we als kinderen

leefden, van zoo kleinen duur zijn en zoo spoedig in elkander

overvloeien, diardoor vinden we er zoo weinig bewaard in

het reservoir van ons geheugen.

Onze eerste tien, twaalf jaren, ze schijnen ons als een vage,

nevelige droom, een groote leegte, als een gladde, efifen

vlakte, zonder iets, dat uitsteekt. Ja toch, wel iets.

Soms was de indruk van dien aard, dat het kindergeestje,

al z'n krachtjes erop saamtrckkend, hem vastgreep en vast-

hield, zoo vast, dat hij zelfs na jaren als een duidelijk beeld

met licht en schaduw, tint en belijning, afgeteekend staat in

den spiegel van ons bewustzijn.

Zoo'n beeld drong zich onweerstaanbaar aan mij op, toen

ik dl oomend neerlag, opziende door dichte bladergewelven

heen naar wegwazemende stukjes van een somberen, grijzen

hemel.

Ik zag, uit den nevel opkomend, zachtkens, langzaam scherper

zich belijnend, een smidse.

De vuurkracht, door het water overmocht, stierf een lang-

zamen dood, de kolen, zwartachtig grijs, zijn nog nat van het

uit den koelbak erop-gesmeten water.

Er boven de groote, bruin-zwarte blaasbalg, rimpelig en

plooierig-ineengezonken, zonder leven, zonder geest.

Vermoeid van het slaan leunen de forsche hamers tegen

het aambeeld.

Op den grond blauwe plekskens ijzer, gestolten vuurvonken.

De werkbanken, duister en verlaten, op den achtergrond.

De lichten zijn gedoofd, op één enkel lichtje na, dat suizend

brandt boven de schroefbank, een breeden kring van lieht

verspreidend, die allengs flauwer en flauwer wordt en zich

verliest in lichte duisternis.

Daar, onder die ééne gasvlam, aan de boormachine ijverig

bezig, staat de laatstachtergebleven knecht.

En wij beiden, m'n broertje en ik, zitten naast de machine

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's

Studentenalmanak 1898 - pagina 87

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's