GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1898 - pagina 97

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1898 - pagina 97

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

95

Heerlijk schoon was de wandeling van sHet Huis" naar

het dorp. Een statig bosch van zware, grove dennen. Een

blauwe nevel hing in het woud en gaf van verre een wonder-

fijnen toon aan die grauwe kleuren van het dichte naalden-

loover, waar 't omhoog wierd gehouden door de zware, doch

sierlijk gevormde stammen en takken. Een glibberig naaldenpad

— hooger liggend dan 't karrespoor ernaast, en schier bij

elke schrede met de wortels der boomen doorploegd liep

langs struiken en bramen, langs heideplanten en boschbesscn-

pfroen, dat zoo nu en dan gebroken werd door blonde

stammen van zilveren berken. Aan 't einde van 't dennenbosch

daalde 't karspoor eenigszins en recht tegenover me stroomde

een klare beek eenigszins in de diepte.

Een schilderachtig brugje, sterk doch kunstcloos van zware

boomstammen, plaggen en takken gemaakt, verbindt de beide

oevers der beek en eveneens den zandweg, die naar het dorp

voert. De beek buigt zich nu langs den weg op eenigen

afstand, zich kronkelend in de laagte vliet zij door een

sparrenbosch en bij iedere kromming van het stroompje

vertoont zich een nieuw en verrassend tafereel. O, 't was er

heerlijk in dien lusthof der natuur, doch ik zelf? Andere dagen

had ik al 't schoon opgemerkt, maar nu ? Langzaam,

mat, drentelde ik langs den weg en ik verviel weer in mijne

vorige »Schwärmereien". »Zou ik haar vragen? Ik zou wel

willen, maar maar zij. Ja, ik geloof wel, dat 't gaan zal.

Maar hoe moet ik 't aanleggen?" en ik verloor me weer in

allerlei plannen. Ik stelde me voor, hoe ze eindelijk »zonder

een woord te spreken zich in mijne armen zou werpen, tranen

van geluk zou schreien," enz., zooals ik dat meermalen door

een dichter had hooren beschrijven, alles even poëtisch

»Maar mijn ouders? Die wisten er nog niets van. En ik diende,

vóór alle dingen, hen toch wel met mijne plannen bekend te

maken Maar waarom? Toch nette lui, godsdienstig, niets

op aan te merken. En Mina zelf, ze behoefden haar slechts

te zien, om Jongen, 't zou toch eene verrassing voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's

Studentenalmanak 1898 - pagina 97

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's