Studentenalmanak 1902 - pagina 69

67

was geworden. Men had elkaar geschreven, men had ge-

sproken, en — men was het eens geweest. Heel vreemd

voorzeker, en ongetwijfeld had het gekleeder gestaan, zoo

men eerst eenige maanden had gekibbeld en dan ten langen

leste natuurlijk met ontzettende opofferingen van beide

kanten tot een compromis was gekomen. Dan — de zaak

zat nu eenmaal zoo; en de Bond sprak direkt zijne instem-

ming uit met het voorgestelde schemastatuten.

Op de volgende vergadering, die van den 27 Sept.,

werd, nadat men nog eerst een gunstig advies van Prof

Woltjer, het eerelid van den Bond had verkregen, de zaak

definitief beklonken, en op den 31" October werd met

veel plechtigheid op de bovenste verdieping van café „de

Karseboom" de Bond opgeheven.

Een treurzang maak ik op hem niet, want hij is van ons

gescheiden met een glimlach op het gelaat, niet met den

slependen tred van den uitgeleefde, maar met flinken veer-

krachtigen stap, uit eigen keuze, wetend wat hij deed ;

nog eens keerde hij voor het laatst zich naar ons om en

riep ons toe: „Ik heb mijn plicht vervuld, en ben blij nu

plaats te maken voor een ander, die grooter en sterker is

dan ik. Worde het hem gegeven, meer voor u te doen

dan mijne krachten toelieten. Geniet in het voorrecht, thans

één te zijn, maar wee u, zoo gij thans met dit voorrecht

geene winste doet; ik scheid met vreugde, mits het niet

tevergeefs zij; wee u bovenal, zoo gij ooit weer den broeder-

twist gaat voeden in uw midden, nog in mijn graf zou ik

u vloeken van wege mijn dan te vroeg afgesneden leven."

\

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen