GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1902 - pagina 127

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1902 - pagina 127

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

12 I

meisjen, dat zich liefst met geen ernstige dingen bezig

hield, dat dartelde door het leven als een kapel in een

bloementuin, honig purend uit iedere kelk, uit rozenknop

•en leliebloem, als het maar honig was, als het maar zoet

was, als het de tong maar streelde. Nimmer vond hij

immers weerklank op wat hij zeide. „Ernst!" bomde zijn

torenklok. „Schep vreugde in het leven!" tjingelde haar

triangel terug, 't Ging zoo niet langer. Maar hoe dan?

lederen keer, als hij haar in de armen sloot, als hij haar

in de diep-blauwe oogen staarde, dronk hij de weelde in.

Maar ach! dat was passie. W a n t in de eenzaamheid voelde

hij dubbel, dat hem eene ziel ontbrak, die harmonisch

samenstemde met de zijne en dat hij die ziel tevergeefs

bij Emilia zocht.

W a t moest hij aanvangen? Ze had hem trots al haar

dartelheid toch lief. En gaf hij die liefde geen voet, als

hij, door haar behoor lijkheden overmand, haar woorden toe-

fluisterde, die spraken van liefde, innige liefde?

Zoo werd hij heen en weder geslingerd. Doch lang

duurde het bij zijn standvastig karakter niet. Lang aarzelen

was hem vreemd. Hij nam een besluit. Hij zou tot haar

gaan, om haar eerlijk alles te openbaren. Doch hoe kende

hij bij alles, wat hij bestudeerd en onderzocht had nog

weinig de macht van het vrouwelijk schoon. Eenmaal weer

bij haar, werd hij weer gekluisterd door de ketenen harer

bekoring.

Zoo gingen er nog weken voorbij. Doch al meer en

meer gevoelde hij in zijn hart een ledig, dat hem drong

om toch niet langer zoo voort te gaan. Immers, ondanks

zich zelven was hij onoprecht tegenover haar. Neen, hij

huichelde niet, zoo vaak hij, bij haar zijnde, haar woorden

van liefde toefluisterde. Maar toch kwamen er in die oogen-

blikken zelfs gedachten bij hem boven, die een aanklacht

van zijn geweten mochten genoemd worden. Al krachtiger

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902

Studentenalmanak | 174 Pagina's

Studentenalmanak 1902 - pagina 127

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902

Studentenalmanak | 174 Pagina's