GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1914 - pagina 199

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1914 - pagina 199

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

FARRAGO 189

Poesie, Philosophie und Religion sich verschmelzen werden zu

einer neuen Kategorie und zu einer neuen Lebensmacht, von der wir

Zeitgenossen im übrigen noch keine klare Vorstellung haben können.

Man hat bei verschiedenen Anlässen von mir gesagt, ich

sei Pessimist. Und das bin ich auch, insofern ich nicht an die

Ewigheit der menschlichen Ideale glaube. Aber ich bin auch

Optimist insofern, als ich voll und fest an die Fortpflanzungskraft

der Ideale und an ihre Entwicklungsfähigheit glaube. Namentlich

und bestimmter gesagt glaube ich, dasz die Ideale unserer Zeit,

indem sie zu Grunde gehen, auf das zusteuern, was ich in meinem

Drama „Kaiser und Galiläer," andeutungsweise als „das dritte

Reich" bezeichnet habe. Gestatten Sie mir darum, mein Glas zu

leeren auf das Werdende — auf das Kommende. An einem Sams-

tagabend sind wir hier versammelt. Auf ihn folgt der Ruhetag,

der Festtag, der Feiertag — wie man will. Ich für mein Teil will

zufrieden sein mit dem Ertrag aus der Arbeit meiner Lebenswoche,

wenn diese Arbeit dazu dienen kann, die Stimmung für den

morgigen Tag vorzubereiten. Doch zunächst und vor allen Dingen

will ich zufrieden sein, wenn sie dazu beiträgt, die Geister in

der Arbeitswoche, die unfehlbar hinterherkommt, zu stählen."

Nu is de beteekenis van Ibsens dramadichting deze, dat hij

menschen van deze „arbeidsweek", die nog in het zijnde leven,

laat optreden met de eischen, de idealen, de moraal, de levens-

opvatting en de levenstaak van het wordende, van de komende

„arbeidsweek"; dat hij laat zien het tragisch lot van de menschen

van het derde rijk in deze eeuw, en hoe de eischen die we den

blijden adelmensch stellen, breken tegen de geestelijke minder-

waardigheid van den overgangsmensch; hoe zijn eigen idealen

van waarheid, vrijheid, volkomenheid, van adel van karakter, wil

en gezindheid ongeluk en verderf stichten, waar de overgangs-

menschen van dezen tijd ze beleven willen. Het oude ideaal

heeft zijn waarde verloren, het nieuwe ideaal kan de menschheid

nog niet dragen; dat is de droeve bekentenis die uit Ibsens drama's

ons tegenklinkt. Doch hoopvol opent zich voor Ibsen het verschiet

van de toekomst: het komende geslacht zal ook bereid zijn den

komenden tijd te ontvangen en het nieuwe ideaal te verwezen-

lijken, van den mensch die is: groot, vrij, waar.

* *

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's

Studentenalmanak 1914 - pagina 199

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's