Studentenalmanak 1914 - pagina 146

136 FARRAGO

band, in vroegere eeuwen zelfs veel meer dan tegenwoordig, nu

de verheffing van het handwerk een dringende eisch des tijds

kan worden genoemd. Maar daarmede wordt het verschil tusschen

beide toch niet uitgewischt. Bij de techniek en zelfs bij alle kunst-

werk ligt het doel altijd buiten het product, dat immers om eene

andere reden nuttig en bruikbaar moet zijn; maar het eigenlijke

kunstwerk draagt het doel in zichzelf, afgezien van den dienst,

welken het in het leven bewijzen kan. Zoozeer bestaat er tusschen

wetenschap en techniek eener- en kunst anderzijds verschil, dat

meermalen de bewering is uitgesproken, dat de ontzaglijke ont-

wikkeling, waarin de beide eerste zich heden ten dage verheugen

mogen, in niet geringe mate aan de laatste schadelijk is geweest.

Verband en verschil tusschen wetenschap, techniek en kunst

laat zich, eenigszins gewijzigd, ook aldus uitdrukken, dat het

ware, goede en schoone wel één, maar tevens drie zijn. De

Grieken spraken nog maar van eene tweeheid, het goede en het

schoone, en smolten deze beide dikwerf tot één begrip samen;

zij zochten wel wijsheid, maar hadden de waarheid niet. Doch

het Christendom deed den inhoud en de waarde der waarheid

verstaan en wekte er in de harten der menschen eene liefde voor,

die sterker was dan de dood. Augustinus gaf daar uiting aan,

als hij zeide: rapimur amore indagandae veritatis; en hij vond

die waarheid, de eeuwige, absolute waarheid, in God alleen, die

tevens summum bonum en summum pulchrum was. Zoo werd

God in de Christelijke theologie menigmaal als de hoogste waar-

heid, als de hoogste goedheid, en ook als de hoogste schoonheid

omschreven; wijl deze laatste benaming echter reeds bij Augus-

tinus aan neoplatonische invloeden te danken was, werd zij door

velen, inzonderheid door Protestantsche theologen, voor de meer

Schriftuurlijke namen van majesteit of heerlijkheid verwisseld.

Maar alle drie bestonden oorspronkelijk in God, vielen met zijn

wezen saam, en waren dus zakelijk één. Eerst later werden deze

drie ideeën van den theïstischen grondslag losgemaakt, tot me-

taphysische wezenheden gestempeld, of ook tot den rang van goden

verheven, wier cultus volgens Haeckel de kern van den nieuwen

monistischen godsdienst uitmaakt.

Indien nu waarheid, goedheid en schoonheid (heerlijkheid)

oorspronkelijk aan God toekomen, dan dragen zij uit den aard

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen