Studentenalmanak 1926 - pagina 159

SAPPHO 147

terugdenken, meer zijn blijven leven door wat ze waren, dan

door wat ze deden. De Pucelle heeft den eenigen veldslag,

dien ze leidde, verloren, maar redde Frankrijk, door wat

ze was.

Koningin Artemisia van Halicarnassus voerde in Xerxes'

vloot een eskader aan. De beminnelijke historicus Herodotus

vermeldt haar zeer uitdrukkelijk en spreekt in geestdriftige

bewoordingen I zijn bewondering voor haar uit, {/udhata

êmjua TzoiEvjuai). Dit is een galanterie, zooals w e van hèm

niet anders verwachten. Maar elke Don Quichotte, al is hij

't ook maar een weinig, vindt, zooal niet bij zijn leven een

Sancho Pansa, toch na z'n dood een Cervantes, Het „gezond

verstand" volgt wel, Herodotus' groote opvolger en antipode

Thucydides is veel nuchterder: hij zegt, dat de beste vrouw

diegene is, ,,waarover onder de mannen noch in goeden, noch

in kwaden zin gesproken wordt".

Dit is ongetwijfeld weldoordachte politiek. . . . maar voor

die ééne heeft toch het koper geklonken, en nog lang hebben

de troubadours gezongen, hoe al die dappere ridders haar

eerden, naar waarheid chevaleresk.

Zoo luidde het verhaal, dat verdicht was, In werkelijkheid

zijn er veel vrouwen in het perk getreden, tegenover wie men

die ridderlijkheid niet in acht genomen heeft. Ook Sappho,

Dat de dames van het vijfde-eeuwsche Athene, de fijn-

beschaafde metropool, dat de conventioneele Atheensche

dames op haar kransjes ,,die vrouw van Lesbos" over de

tong lieten gaan, is te begrijpen. Boosaardigheid (maligniteit

is een beter woord) en rechtsgevoel samen eischen misschien

na te gaan, hoeveel er historisch is in Aristophanes' vrouwe-

portretten, waarvoor zij dan toch als model zaten, — maar

Sappho zelf zou zoo'n vergelijking niet willen. (Bovendien,

als de verhouding van kunstenaar en maatschappij is, zooals

Geerten Gossaert die uiteenzette in zijn bekende interview,

dan kónden ze ook niet anders. En dan heeft het ook weinig

zin, z'n ergernis over het „hoenderhok" ^) uit te storten),

^) Boutens, in de hier en daar wel ietwat dithyrambische inleiding

op zifn Sappho-vertalingen, opgenomen in het bundeltje „Grieksche

Lyriek" van Prof, Kuiper.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen