Studentenalmanak 1928 - pagina 177

AMSTERDAM.

/

Dit is de donkerheid, die in de stegen, straten,

rondom de huizen hangt,

dat smart gedragen wordt, geduldig en gelaten,

omdat is doodgegaan de kracht, die dood verlangt;

zó dat die felst geslagen zijn

hun leven sterven zonder pijn.

En niemand weet, hoe arm zij zijn.

Daar gaan de stervenden nog wanklend langs de wegen

en spelen iedren dag hun donker dodenspel.

Maar komt daarna de nacht hen tegen,

dan keren zij naar huis en slapen; slapen wèl.

En bidden nooit. Omdat met God te leven

reeds lang in hen is doodgegaan

en hebben niets, dat zij Hem ktmnen geven,

wanneer zij aanstonds voor Hem staan.

En sterven gans. Dan blijft niets van hun daden,

daar zelfs herinnering aan hunnen dood verging;

en gaan de aarde in als zeer onvruchtbre zaden,

die vóór het leven stierven aan ontgocheling,

S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen