Studentenalmanak 1940 - pagina 167

van vervlechting: de territoriale. Dat is de enkapsis tus-

schen den staat en alle samenlevingsstructuren, die er

op het territoir van den staat zijn. Dat heeft niets te

maken met staatssocialisme of nationaal-socialistische

„gelijkschakeling", want, als het goed is, laat de overheid

de interne structuur van elk verband zich vry ontplooien.

Doch hoewel de staat geen zeggenschap heeft over het

interne recht der overige levensverbanden, overkoepelt hij

met het publieke recht al deze verbanden, om hun belangen

te beschermen tegen de expansiezucht van andere belan-

gen. Wanneer men dan b.v. als vereeniging als rechtsper-

soon, rechtssubject, wil optreden, Iaat men de statuten

„keuren"; bevatten deze niets, dat strijdt met de staats-

orde en het territoriaal overheidsverbandsrecht, dan kan

de vereeniging na koninklijke goedkeuring ten allen tijde,

wanneer ze wordt verongelijkt, recht gedaan krijgen. Deze

burgerrechterlij ke verhouding is de keerzijde van het

interne verbandsrecht (zie onder IV 6).

Gezien de tallooze vervlechtingen, die ook een norma-

tieve zijde hebben als uitdrukking van Gods souvereine

schepperswil, is haast de opmerking overbodig, dat ons

corps als omgangsgemeenschap van gereformeerde stu-

diosi en studiosae onder het „Nil Desperandum Deo Duce"

den strijd heeft aan te binden tegen den geest, die in alle

humanistisch corpsleven rondwaart. Het studentenleven is

niet autonoom of zichzelf ten wet, kent geen „tweeërlei

moraal: één voor den civis communis en één voor den civis

academicus! Het corps is niet een hermetisch gesloten

„maatschappij" in de maatschappij, die als Lais „niets

met eenigen mensch heeft te doen" (Richt. 18 : 28), maar

het is met heel het breede menschenleven verstrengeld en

moet daarom zich steeds bezinnen op de vraag naar taak

en plaats in de wereld van heden. Er ligt een sterke

individualistisch-humanistische tendenz in het schelden

op de „burgerlijkheid", in het poneeren van de stelling,

dat bij een studiosus z'n geheele existentie opgaat in het

student-zijn, en hij dientengevolge zich alleen in studen-

157

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen