Studentenalmanak 1940 - pagina 162

V. Tenslotte rest nog de taak na te gaan, hoe de

hoofdlijnen van de W. d. W. met betrekking tot de

externe verhoudingen van het corps kunnen toegepast.

In de „naieve" ervaring van allen dag is de mensch er

al van overtuigd, dat geen ding op zichzelf bestaat. „Das

Ding an sich" bestaat niet. Zoo is er ook nergens een

studentenvereeniging te vinden, die op zichzelf staat en

bestaat. Er is een universeele samenhang, waarin alle

individualiteitsstructuren van dingen en verbanden naar

kosmische wetsorde met elkaar vervlochten zijn. Prof.

Dooyeweerd noemt dit enkapsis of vervlechting.

Deze vervlechting nu kunnen we negatief en positief

bepalen. Negatief: het is niet een verhouding tusschen het

geheel en z'n deelen. Ons corps is niet een deel van de

universiteit, aan welke het verbonden is. Want de univer-

siteit heeft een andere doelstelling dan ons corps, is door

een ander structuurprinciep bepaald. Ook is het niet een

deel van welke geïnstitueerde kerk ook, noch van den

staat, noch van den Ned. Bond van J.V. op G.G., kortom:

van geen enkel ander verband. Want het deel heeft altijd

dezelfde kwalificatie als het geheel, tot hetwelk het

behoort. Hieruit vloeit dus positief voort, dat elk verband,

dus ook ons corpsverband, z'n eigen interne structuur en

z'n eigen structureele souvereiniteit In eigen kring heeft.

Toch heeft het corps met andere samenlevingsverbanden

te maken, naar z'n externe functie is het met andere

vervlochten. Hierbij onderscheidt de W. d. W. verschil-

lende typen van enkaptische binding, welke we achtereen-

volgens bij ons corps willen pogen te ontdekken.

1. In de eerste plaats is er de fwndeerende vervlechting,

waar in de ineenstrengeling van twee structuren het eene

fundament is van het andere. Dit type vinden we vooral

tusschen de dingstructuren, maar niet tusschen de maat-

schappelijke verbanden onderling, noch tusschen deze

associetaire en de institutaire verbanden als kerk, staat,

gezin en huwelijk.

Waarom niet? Omdat dit zou leiden tot de relativistische

152

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen