Studentenalmanak 1941 - pagina 160
Nu is er enkel maar een rouwen:
verlorenheid van 't eerste lied
waarin de klank van 't jong betrouwen
tersluik zijn wonderen verried
aan die dit hooren kon. 't Geluk
dat, eenzame, hy achterliet
is toegevouwen, en ik buk
mij neder om nog te ontwaren
of ergens soms een bloeiend stuk
bleef liggen uit de verre jaren
toen wilde rozen van nabij
hun geuren zwermden om zijn haren.
Maar er is niets meer van hem bij.
Nu is er enkel nog gedachte
(niet meer dan fluistering voor my)
aan éene ver-beloken nacht, en
een huivering die tot mü sprak
van zijn verteederend verwachten
van wat een feest leek, van wat stak
in z'n hart toen de roes vergloorde:
een liefde voor menschen, die hem brak.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1941
Studentenalmanak | 250 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1941
Studentenalmanak | 250 Pagina's