Studentenalmanak 1946 - pagina 177

en aantal. Veel van het oude is voor de toekomst te licht be-

vonden, vele nieuwe ideeën vragen om verwezenlijking. O p

meerdere punten zal nog verder afgebroken moeten worden

dan de bezetting reeds heeft gedaan. Daar is durf voor

nodig. Daar zal misschien soms gewerkt moeten worden dwars

tegen de mening in van hen, die vroeger en nu hun krachten

aan de Universiteit, die ons lief is, hebben gegeven en nog

geven. Dat zal de verantwoordelijkheid, die op ons rust, nog

zwaarder maken, want daar dreigt het gevaar van zelfover-

schatting in een van de hand wijzen van de leiding van ou-

deren, wier wijsheid en ervaring we toch nooit zullen kunnen

missen. W a n t het oude is niet slecht, omdat het oud is en het

nieuwe niet goed,omdat het nieuw is. Alleen wanneer we eer-

lijk tegenover onszelf en tegenover elkaar in het volle besef

van onze verantwoordelijkheid aan het werk gaan, mogen we

voor ons een plaats in de komende studentenwereld vragen.

W e mogen ons evenwel niet uitsluitend bepalen bij de op-

bouw van een studentenwereld aan onze Vrije Universiteit, er

wordt meer van ons gevraagd. O p kerkelijk, maatschappelijk

en politiek terrein stormen de vragen op ons af en op al die

vragen zal niemand van ons het antwoord schuldig mogen

blijven. Dat antwoord zal een „Ja" of een „Neen" moeten zijn.

Ook hier zullen we eerlijk en moedig moeten kiezen. En als

we gekozen hebben, zal onze gehele persoonlijkheid geëist

worden om dat antwoord waar te maken. Bereiden we ons

dan in onze studietijd daarop voor met de vaste wil om van

ons herrijzend Vaderland iets goeds en moois te maken.

Hoewel hechte banden ons, Nederlandse Christen studenten,

bijeen houden, toch zullen in de toekomst vanzelfsprekend

onze meningen vaak fel tegen elkaar botsen. Dat kan niet an-

ders en behoeft ons ook niet te verontrusten. Integendeel,

wanneer wij stuk voor stuk onze plaats in een werkelijke ge-

meenschap van studenten aan onze Vrije Universiteit inne-

men, dan kan deze verscheidenheid ons slechts ten goede

komen.

Slaan we dan eendrachtig de handen ineen, ut vivat, cres-

cat, floreat Corpus nostrum,

(Laatste gedeelte verkort weergegeven. G. C. K.).

163

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen