Studentenalmanak 1947 - pagina 184

is het leven, dat aan zichzelf genoeg heeft, dat zich niet

gebonden weet aan Gods wet d.w.z. aan de wil van den

levenden God, omdat het niet meer weet, wat schepsel­Gods

zijn betekent. Dan is er arbeid, die niet langer kent de wonder­

lijke drijfveer van de roeping.

Het gezin moet z'n doel en betekenis vinden in zichzelf, waar

werk ik voor? Opdat 't leven voort kan gaan. Opdat 't vol­

gend geslacht het beter heeft dan wij en gelukkiger is; opdat

er ruimte is voor ontspanning en genot; ik kan met die vraag

alle mogelijke kanten uit. Maar 't antwoord blijft altijd hier

beneden; 't leven ligt niet onder de wijde boog der eeuwig­

heid. Wanneer ik een maatstaf zoek om te bepalen wat beter­

en gelukkiger­zijn betekent, moet ik die norm ontlenen aan

iets in deze wereld. In een gesaeculariseerde wereld kan —

ik noem maar wat voor de vuist weg — Mevr. Boudier­Bak­

ker een halve eeuw lang de geschiedenis van een H ollands

familifC­leven volgen zonder ook maar een moment een plaats

nodig te hebben voor religie en openbaring, voor Gods werk

in toorn en liefde. Galsworthy doet hetzelfde in Engeland.

Jules Romein schrijft nu reeds bijna 20 delen van ,,les H om­

mes de bonne volonte" en het blijkt mogelijk te zijn dat te doen

zonder de eeuwigheidsvraag ook maar aan te raken.

In heel West­Europa en Amerika blijkt een brede litteratuur

mogelijk, waarin alle tragiek en humor, alle dramatiek en

strijd, alle roerselen in de mensenziel, alle donkere driften

en edele strevingen getekend worden met grote liefde en toe­

wijding en met grondige kennis van zaken, zonder dat er

plaats is voor God en Zijn Christus. Er zijn duizenden en

duizenden levens gevuld met arbeid en ontspanning, met

voorspoed en tegenslag, waarin geen enkele vraag rijst naar

oorsprong, zin en doel en de sterfbedden stil zijn en zonder

gerucht en de dood kalm ontmoet wordt als het vanzelfse

einde, 't uitgebloeid zijn als een bloem, of 't onontkoombaar

dood­gaan als een dier. C'est la vie.

Gemeenschap wordt gezocht, toekomst gehoopt en gebouwd,

zonder dat het absolute ontroert.

Kunst roept heimwee wakker, schoonheid wordt genoten in

168

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen