Studentenalmanak 1947 - pagina 191

Hij noemt saecularisatie telkens in één adem met relativisme.

Het karakteristieke van onze tijd ziet hij in het totaal ver-

dwijnen van alles wat absoluut is en in de heerschappij van

de geest in de houding van het relativisme.

Slechts zeer weinig mensen zijn er, die gezien hebben in de

afgrond van het relatisme en wakker geworden zijn voor het

feit, dat ze bestemd zijn om naar de hemel te zien en dat de

hemel niet gesloten is.

De dodelijke maar verborgen wond in het leven van de mees-

ten is, dat ze zonder nadenken hun leven overgeven aan de

heerschappij van het relativisme. Z e aanvaarden het als een

feit. Voor God is geen plaats en geen noodzaak in hun leven

en in de wereld.

En dat andere feit, dat tal van pseudo-absolutismen n,aar

voren komen — ras, natie, klassenloze maatschappij, bewijst

slechts, dat een mens bij het brood van het relativisme alleen

niet leven kan.

Maar de geest van saecularisme en relativisme blijft ongebro-

ken heersen. Het pseudo-absolutisme is daarvan, de meest

intense uitdrukking, 't Is het geloof in den mens als maatstaf

voor alle dingen, 't Geloof in den autonomen mens.

Dit relativisme is de dominerende werkelijkheid in het mo-

derne leven, hoewel grotendeels onbewust en ondergronds.

En er is een wanhopige poging om 't relativisme te overwin-

nen door self-made absolutisme.

Maar juist, omdat 't self-made is, is het vals. En blijft alles

in de wereldse sfeer. De algemeen-menselijke capaciteit voor

absolute toewijding wordt geëxploiteerd voor wereldse doel-

einden: nl. om de staat, de gemeenschap, of de n,atie te ver-

heerlijken en te versterken.

De mens met zijn verlangens en bedoelingen, nobele en ge-

mene, blijft norm voor alle handelen.

Daarom krijgen we 't resultaat, dat deze saecularistische stre-

vingen, die rehgieuze glans krijgen, een terugval zijn tot de

religie en de moraal van de clan. Alles wat geboden en ver-

boden is, wordt al bij de primitieve stam bepaald door wat 't

leven, de stabiliteit, de macht vaA staat, natie en gemeenschap

bevordert of schaadt.

175

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen