Studentenalmanak 1955 - pagina 215

NOVITIAATSVERSLAG

U I T G E B R A C H T D O O R DE PRAESES DER

NOVITIAATSCOMMISSIE VAN H E T JAAR 1954

Mijnheer de Rector,

Mijne Heren,

Dat het novitiaat als instelling waardevol is, zal niemand mij willen

betwisten; dat alleen het novitiaat in den ouden stijl zinvol zou kunnen

zijn, gelijk mij van verschillende zijden tijdens het novitiaat gezegd

werd, is een bewering, die ten minste voorbarig genoemd moet worden

en die bovendien mij de vermaning van den Prediker in gedachten

roept (cap. 7: 10): Zeg niet: hoe komt het dat de vroegere tijden

beter waren dan deze! Want gij zoudt naar zulks niet uit wijsheid

vragen.

Ik zeide, dat het voorbarig was nu reeds te zeggen, dat wij terug

moeten naar het jongste verleden. Het Corps heeft zich immers uit-

gesproken in een bepaalde richting, de richting van een novitiaat

met het accent op meer geestelijke en minder vleeselijke ontgroening.

Maar zoals dat meer gaat onder ons mensen, en zeker onder Corps-

leden: het met de mond belijden spoedt zich ver het met de daad

betonen vooruit; en dat is begrijpelijk: men heeft zich nog niet aan-

gepast, nog niet geheel kunnen aanpassen aan de nieuwe stijl. Het

treffendst zie ik dit geïllustreerd in de angstvallige schroom, die de

Corpsleden aan den dag legden tijdens de eerste sociëteitsavond in

het assisteren bij het voorgroenen. T e veel nog leefde de gedachte

'Kan dit nog?'; te weinig was men (nogmaals: het is begrijpelijk),

te weinig was men één met wat de nieuwe richting van het novitiaat

beoogt. Deze nieuwe richting is niet die van het raakt niet (uiteraard:

smaakt niet), en roert niet aan: de nieuwe richting is die van een erntig

trachten naar zinvol novitiaat. Het ,,lichamkijk groenen" is niet te

veroordelen in zichzelf, alleen wanneer het bijvoorbeeld uitsluitend,

of uit verveling geschiedt. Lichamelijk groenen kan verfrissend zijn,

zo goed als geestelijk groenen geestdodend en geestloos kan zijn.

Belangrijk is de vooronderstelling bij beide.

Na deze summiere en weinig uitputtende voorbeschouwing kom ik

tot mijn eigenlijke verslag.

In de Corpsvergadering van 13 September 1954 bleek, dat enkele

mathematische theoretici practische bezwaren hadden tegen het

193

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen