Studentenalmanak 1964 - pagina 183

op gebied van koloniaal denken hebben kunnen opbrengen.

Juridisch is hij uiteraard onverdedigbaar. Talloze elementen, die in de

familierechterlijke relaties dienden om rechtszekerheid te waarborgen,

ontbraken inde volkenrechtelijke analogie. Zoals het feit dat de voogd-

pupil relatie gebonden is aan allerlei beperkende voorwaarden: een

termijn van meerderjarigheid(!), een toeziende voogd op de voogd,

een onafhankelijke rechter. Ook de strakkere vader-kind relatie heeft

zijn temporele beperkingen. Juridisch is dan ook geen analogie aanwezig,

maar dient het argumentum a contrario te gelden.

Hoewel deze analogiën dus een helder licht op de toen vigerende situatie

werpen, dienen ze kritisch bezien te worden. Het voogdijbeeld heeft ech-

ter zo'n krachtige invloed op praktisch beleid en denken uitgeoefend, dat

hetbeeid de werkelijkheid mank heeft doen gaan. Wilden wij Indonesia als

pupil zien, het ontbreken van de beperkende voorwaarden die in het

origineel speciaal geschapen zijn, gaf ons gelegenheid om in alle ver-

blinding ons recht op dat beeld als hun plicht voor te stellen en op te

dringen.

Dit beeld geeft dus hier vlees geworden denken aan. De door ons zelf

geschapen emotionele bindingen zijn ons bij de dekolonisatie parten

gaan spelen, toen wij niet konden accepteren, dat zij ons paternalisme

niet meer konden accepteren.

Dit spitst zich vooral toe bij een analyse van de „reaktle" van de zui-

versten onddr de opposanten van vóór 1949: de antirevolutionairen, die

zich meestal niet door direkt-materiële motieven lieten leiden in hun

behoudzucht. Zij hadden - mede door ,,Gods vinger in de geschiedenis" -

een mentale investering in het „Indië-beeld", dat ganbaar was geworden.

Toen de voogd-pupil relatie door de pupil werd verbroken, werd dit

beeld vernietigd en trad het wettig gezag-revolutie mechanisme in wer-

king, zeker toen onze blauwdruk voor de indonesische toekomst door

hen werd verworpen.

Wij staan voor de puzzle, dat juist de meest principiëlen onder hen, die

zich van 1946-1949 verzetten - mede o.i.v. het eigen nationalisme,

dat door het verzet tegen de Duitsers was gestimuleerd - tegen de

formele soevereiniteitsoverdracht aan het zelfbeschikkende Indonesia,

183

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen