Studentenalmanak 1965 - pagina 258

/

geheel nieuwe ziekte te doen hebben, doch de beide Engelsen tonen

zich met nauw verholen chauvinisme nog trots op deze misstand óók.

Het is met het vak-jargon vaak niet anders.

In de geschiedenis van de kennis van de Engelse ziekte valt verder

weinig te melden, totdat Alfred Vogel (1829-1890) zich begon in te

zetten voor levertraan als uitstekend geneesmiddel ertegen. De behan-

deling en tevens de voorkóming met levertraan wonnen snel veld en

zijn ook thans nog populair bij brede lagen van ons volk. Even raakte

men nog op een verkeerd spoor, toen bleek dat het gehalte aan anor-

ganisch fosfaat in het bloedserum bij de rachitis verlaagd bleek te zijn.

Dit gaf aanleiding tot het toevoegen van fosfor aan de levertraan, een

gebruik dat te gereder ingang vond, daar de grote Moleschott bij her-

haling verzekerd had: „Ohne Phosphor kein Gedanke". Dit laatste

moge waar zijn, de incorporatie van fosfor bij de behandeling, en al

gauw ook de voorkóming, van de Engelse ziekte bleek onjuist, toen er

gedurende de eerste Wereldoorlog o.a. in ons land niet voldoende

levertraan meer verkrijgbaar was. Fosfor opgelost in andere oliën

bleek geen enkel effect te hebben. Pas later, tijdens de eerste Wereld-

oorlog, werd door Mc.Collum e. a. ontdekt dat de levertraan zijn anti-

rachitische werking ontleende aan de aanwezigheid van vitamine D.

Terzelfdertijd ontdekte Hess dat zonbestraling leidt tot vorming van

dit vitamine in de huid. Bij wijze van analogie zou men hier kunnen

zeggen dat een sprankelende woordkeus alleen geen garantie vormt

voor een juist taalgebruik.

Ontsporingen kunnen alleen worden voorkomen door het vitamine

van de dagelijkse oefening en de zonnestralen van de openbare me-

ning.

Nu in de moderne Westerse wereld vrijwel alle kinderen van hun

vroegste jeugd af regelmatig vitamine D krijgen en bovendien zich

vrijelijk aan het zonlicht kunnen blootstellen is de rachitis daar vrijwel

verdwenen. Voorkóming is dus mogelijk en dit geeft mij hoop ook voor

de taal. Doch men overdrijve niet. Men kent thans ook gevallen van

overdosering van vitamine D, en de beginverschijnselen daarvan zijn:

gebrekkige eetlust, stoelverstopping en groeistilstand. Een dergelijk

beeld is nog nimmer gesignaleerd als gevolg van overmatige zonbestra-

ling, doch uitsluitend als dat van te grote vitaminegiften. De conclusie

ligt voor de hand: Men zij niet te pietepeuterig, doch zoeke het juiste

258

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen