GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1965 - pagina 287

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1965 - pagina 287

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

begreep ik pas later. (Indraaien kermislawaai en -muziek.) Ik

vroeg: „Ik begrijp niet wat jij, uitgerekend jij, hier op een kennis

doet. Bij dit lawaai houd ik het zelf geen avond lang uit. (Kermis-

lawaai nu vol.)

F. Kom mee. Hierheen. Ik wil een keer schieten.

H. Van jou begrijp ik niets.

F. Dat hoeft ook niet. Kom, ik zal je laten zien hoe ik kan schieten.

(Geluiden van een schiettent.)

V. Hier is nog een plaats vrij. Nog één plaats vrij. U meneer?

F. Ik graag. Alstublieft, een kwartje. (Geluid breken buks dichtbij.)

Dank U. Ga eens iets opzij. (Geluid schot.)

H. Roos. (Breken buks, schot.) Roos. (Breken buks, schot.) Roos.

Driemaal roos. Hoe kun jij dat? Waar heb je dat geleerd?

V. Driemaal roos hier. Prijs, meneer. U kunt kiezen tussen...

F. Laat U maar. Kom, we gaan.

H. Ik wist niet dat jij zo'n goed schutter was. Waar heb je dat ge-

leerd?

F. Dat heb ik niet geleerd. Het is een kwestie van sterke, soepele

handen. Je moet ze stil kunnen houden en er toch kracht mee ont-

wikkelen. Het eerste schot was trouwens geluk. Kermisbuksen

hebben altijd een kleine afwijking. Het tweede en derde schot is

makkelijker. Prijzen interesseren me niet. Het is fascinerend door

het vizier naar dat zwarte stipje te staren. Het gaat om het schie-

ten, raak schieten (Kermislawaai zachter).

H. (In zichzelf.) We gingen weg. Langzaam liepen we van het terrein

af. Het was avond en de kramen en tenten waren fel verlicht. In

het licht van al die lampen was zijn gezicht wonderlijk strak. Hij

zei niets. Pas toen we bij de huizen kwamen, die rond het plein

stonden, begon hij weer te praten. We stonden op een klein bordes.

Het was er bijna donker (Kermislawaai nu op een afstand).

F. Kijk naar die mensen. Je kunt ze hier vandaan prachtig zien: Wij

staan in het donker en zij in het licht. Het zijn net vissen in een

aquarium, een glaswand er tussen. Geen besef dat ze gezien wor-

den. Zie je, het is ook net of ze zich langzaam bewegen, of ze

zwemmen in het licht en het lawaai.

H. Ik zie niets bijzonders.

F. Jawel. Kijk, die stroom mensen daar, in het pad tussen de kramen.

287

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

Studentenalmanak | 400 Pagina's

Studentenalmanak 1965 - pagina 287

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

Studentenalmanak | 400 Pagina's