Studentenalmanak 1970 - pagina 85

J A A R R E D E , Rector Senatus 1968-1969

Mijne Heren,

Volgens welingelichte kringen is er reeds lang sprake van een tijd, tijden en

een halve tijd. Een jaar Senaat van het Studentencorps aan de Vrije Uni-

versiteit, is een héle tijd, daar kan geen twijfel over bestaan! Met het eind -

zij het niet: der tijden — in het zicht, met het afscheid voor een dozijn ogen

(de beide ogen, ook het blauwe, des vaandrigs inbegrepen), wil Uw rector

U gaarne het een en ander vertellen van de weder varingen zijner Senaat

het afgelopen Corpsjaar, terwijl hij U tussen neus en lippen door enige

ontboezemingen en bespiegelingen zal opdringen over heden en toekomst

van het Studentenleven aan de Vrije Universiteit.

Immers, Mijne Heren, de Senaat heeft zo zijn gedachten over het een en

ander, die Hij niet onder stoelen of banken wil steken. Men steekt toch

zijn opvattingen niet onder deze meubels, of men moet van plan zijn de

zitting direct op te heffen, hetgeen ik de familie van mijn ab-actis niet aan

zou willen doen.

De Senaat heeft zich een jaar lang intensief beziggehouden met de ontwik-

kelingen binnen en buiten dit Corps, die zo snel zijn verlopen, dat naar

mijn mening vergelijkerwijs hoogst waarschijnlijk is dat de mens in een jaar

van de aap is afgestamd. Persoonlijk geloof ik dat met de zinspreuk in

overeenstemming is te brengen dat het mensdom welzeker door genoemde

- thans achtergebleven en onderontwikkelde - diersoort, wellicht via Artis,

ter wereld is gebracht, bovendien dat dit naar alle waarschijnhjkheid een

evenzo snelle en plotselinge ontwikkeling is geweest als die van dit jaar

Studentencorps. Slechts van de kant van de Anti-Evolutionaire Partij valt

hier, m.i., enige vorm van tegenspraak te verwachten.

Enige apologeten dezer partij publiceerden kort geleden nog een artikel

met als titel: "De aap: een sprekend voorbeeld voor das Atheismus im

Christentum". Jammergenoeg lieten zij in dit belangwekkende artikel in

het midden, of de aap ook inderdaad gesproken had. Dit toch zou de

problematiek aanmerkelijk interessanter hebben gemaakt, aangezien er - nu

we er toch even over uitweiden - vragen gaan rijzen als:

-wat zei de aap zoal?

-was de aap wel erg spraakzaam?

-beheersten de apen ook een vorm van rethoriek?

-konden zij ook zwijgen en zo ja, in alle talen of in sommige? "

-konden zij, wat zij zeiden, ook opschrijven en zo ja, met welk van de vier

handen plachten zij dat te doen?

-schreven apen ook aan God, zoals kinderen dat wel doen?

-hadden apen religieus besef en zo ja, van welke kerk of secte maakten zij

deel uit?

-waren zij er zich van bewust, dat zij het mensdom vóór waren?

-heeft de aap, ten tijde van Adam en Eva, de slang ook verstaan i.v.m. die

appel?

83

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen