Studentenalmanak 1972-1973 - pagina 168

"Een onaanzienlijk klein vliegje en anders niets." zei Vliegje. Nu troonde

Moeder Natuur hen mee naar een grote ronde spiegel in een andere hoek van

het blauw-met-zilver gestoffeerde vertrek.

"En wat zien jullie nu? "

"Een -een heel lief zwaantje met heel vreindelijke ogen! "hakkelde Mathilde,

en: "Een heel verstandig vliegje met - met een heel intelligente blik in zijn

ogen! "stotterde Vliegje.

En toen riepen ze in koor: "Hoe kan dat nou, o Uwe Majesteit? " Glimlachend

legde Moeder Natuur het uit: "In gindse spiegel, mijne kinderen, zien jullie

jezelf zoals je denkt dat je bent. Maar in deze spiegel hier zien jullie jezelf, zo-

als de anderen jullie zien. Willen jullie thee? "

Nog helemaal verbluft dronken Vliegje en Mathilde thee met Moeder Natuur.

"Zo kinderen," sprak deze tenslotte," nu zal ik jullie even uitlaten, want ik

heb nog veel te doen vanmiddag. Denken jullie er op de terugreis maar eens

goed over na, watje het beste met deze nieuwverworven kennis kunt doen."

Ze begeleidde Mathilde en Vliegje door de lange paars-met-goud gestoffeerde

gang naar de voordeur.

Vliegje nestelde zich weer behagelijk op Mathilde's rug.

"DagMoeder, en nog welbedankt! "riepen ze. Toen stegen ze op. Moeder

Natuur wuifde hen na tot ze nog maar een heel klein stipje waren aan de blauwe

hemel.

"Ik begrijp er niks van," hijgde Mathilde, moe van de lange vliegreis," wat be-

doelde Moeder Natuur nou eigenlijk met die nieuwverworven kennis? "

Vliegje antwoordde niet, maar dacht diep na. Eindelijk zei hij:

"Weetje wat ik denk, dat ze bedoelde? Dat de andere dieren ons helemaal

niet lelijk vinden, maar gewoon erg aardig. Maar dat we daar wel zelf iets

voor moeten doen ".

"O," begreep Mathilde ineens, "je bedoelt dat we zelf iets voor de anderen

moeten doen? Nu snap ik het."

"Precies. En weetje nog, dat jij bij die tweede spiegel zei, datje zulke vrie-

ndelijke ogen hebt? Volgens mij betekent dat, dat je heel geschikt bent om

andere dieren te helpen. Als maatschappelijk werkster of zo."

"Zou je denken? Tja, misschien heb je wel gelijk." Het leek Mathilde eigen-

lijk wel een goed idee. "O, dan weet ik meteen ook iets voor jou. Jij zei toch,

datje zo verstandig leek?

Waarom word je geen onderwijzer? "

166

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen