Vrije Universiteitsblad 1948 - pagina 17

'Mummer 134 / Februari 1948

VRIJE UNIVERSITEITSBLAD MAANDELIJKSE MEDEDELINGEN Orgaan van de Vereniging voor Hoger onderwijs op Gereformeerden grondslag Amsterdam / Keizersgracht 166 Redaaie-Commissie: Prof. Dr F. W. Grosheide / Mr G. H. A. Grosheide / B. Faber Stuiken ?oor de redactie te zenden aan: B. Faber / Keizersgracht 166 / Amsterdam

EEN TERE ZAAK Wij hebben er wel eens op gewezen, d a t de propagandisten voor de Vrije Universiteit ook op h u n betoog nog al eens h e t antwoord ontvangen: laten die mensen, die h u n kinderen willen laten studeren, h e t dan ook m a a r zelf betalen ! E n we hebben ook t r a c h t e n aan te wijzen, hoe zulk een opmerking in elk opzicht onjuist is. Maar zij heeft heel v a a k nog een vervolg en daar willen we t h a n s iets over schrijven. Niet zelden komt er nog een opmerking en wel deze: mijn zoon, mijn dochter h a d ook wel willen studeren, doch daar h a d ik het geld niet voor. Met misschien nog deze tweede toevoeging: er lopen er heel wat rond, die meer verdienden t e studeren d a n velen van de tegenwoordige studenten, doch voor die begaafde jongelui was geen hulp t e vinden. Is die opmerking juist ? Lopen er werkelijk zo velen rond, die gaarne hadden willen studeren, doch die er om financiële redenen niet toe konden k o m e n ? Zulke vragen zijn moeilijk te beantwoorden. Er zijn geen statistieken, die hier helpen. Maar ik meen gerechtigd te zijn t o t een indruk. Reeds in mijn studententijd heb ik heel w a t jongelui les mogen geven, die niet op de gewone wijze het gymnasium konden bezoeken, en meerderen v a n hen zijn gekomen t o t eer en staat. I n de periode, dat ik hoogleeraar ben, zijn er voortdurend t o t mij gekomen om te vragen, of er ook voor hen niet een weg was om de universitaire examens af te leggen. D a t waren uit den aard der zaak meest mannen, die predikant wilden worden, m a a r toch ook anderen. E r waren er onder, die voor h u n brood op een kantoor of in een zaak moesten werken. Anderen waren onderwijzer en moesten

d a t blijven. Meerderen waren gehuwd en h a d d e n kinderen. E n weer moet ik zeggen, het is aan velen gelukt het ideaal te bereiken. Nu m a a k ik hier dadelijk een uitzondering. De zaak staat moeilijk voor de oudste kinderen uit grote gezinnen. Die moeten, zo spoedig het kan, meehelpen om iets te verdienen. Meer d a n eens ziet men, dat de jongere kinderen u i l een groot gezin wel hebben gestudeerd, de ouderen niet. Maar wanneer er onder die ouderen zijn, die volhouden, ziet men ook die komen t o t het begeerde doel. Misschien moet ik nog een uitzondering maken. E r waren vroeger gezinnen zo klein behuisd, d a t er geen gelegenheid was voor rustige studie. Hetzelfde doet zich t h a n s weer voor, nu de woningnood zo hoog is gestegen. Doch als men wil, dan is er nog wel ergens een hoekje op een zolder t e vinden, waar men werken k a n . I k begin dan ook m e t t e zeggen, d a t ik niet geloof, dat er in onzen kring (want daarover gaat het hier) velen zijn, die h a d d e n moeten studeren, doch die er om financiële of soortgelijke redenen niet toe zijn gekomen. De schoolgelden 'op de middelbare scholen zijn sterk progressief. Men kan op vele scholen zelfs zonder schoolgeld terecht. Voor boeken wordt gezorgd. A a n alle universiteiten bestaat een uitgebreid beurzensysteem, al is het waar, dat door vele gegadigden de spoeling wel eens wat dun wordt. Is men eenmaal student, dan is het doorgaans niet zo moeilijk er wat bij t e verdienen. Een groot a a n t a l studenten redt zichzelf. H e t k a n echter zijn, dat iemand, die dit leest, o p m e r k t : m a a r ik ken d a n toch maair 1869

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen