Vrije Universiteitsblad 1950 - pagina 81

weinig de waarde van christelijke verpleging en de betekenis van de arbeid der chr. verpleegsters wordt ingezien. In verband met dit laatste vroeg spr. speciaal de belangstelling van haar gehoor voor de actie van het fonds 'Verlicht de Last' om de oud-verpleegsters, van wie er zovelen van een zeer beperkt inkomen moeten leven (terwijl zij haar beste krachten voor de lijdende mensheid hebben gegeven tegen een honorering, welke zeker niet toeliet om voor 'de oude dag' te zorgen) te helpen. Verder wees Mevrouw Verdam er op, dat er meer protestantse ziekenhuizen moeten komen. De Medische faculteit der V.U. zal vermeerdering van het aantal prot. artsen brengen, wat van grote betekenis is. Wil die faculteit er tegen kunnen, dan zullen de 'spaarsters' moeten trachten de opbrengst der V.U. busjes pp te voeren t o t ƒ 3 0 0 . 0 0 0 . — . W a n t d a t bedrag hebben directeuren der V.U. nodig naast de subsidie die van het Rijk kan worden verkregen. Daarom 'dankbaar voortgaan', aldus spr., die de gedachte lanceerde, dat de spaarsters de mannen en zonen zullen animeren om iedere Zondag een sigaar of een paar sigaretten voor het V.U.busje af te staan, welk voorstal met niet geringe hilariteit door de dames werd ontvangen. Mevrouw Verdam besloot met de wens, dat in 1955 bij het 75-jarig bestaan der V.U. zal kunnen worden gesproken van een voorspoedige groei der Medische faculteit, dank zij het 'dankbaar voortgaan' van Vrouwen V.U. Hulp. Causerie Prof. Dr F. de Roos: Te veel academisch gevormden ? Steeds meer komt in de laatste tijd de vrees tot uiting, dat op betrekkelijk korte termijn in Nederland een overschot aan academisch gevormden zal ontstaan, waarvoor geen werk zal kunnen worden gevonden. Deze vrees spruit voornamelijk voort uit de op zich zelf alleszins juiste gedachte, dat Nederland in verband met de gewenste uitbreiding der industriële capaciteit een grote behoefte heeft aan goed geschoolde handwerkslieden. Men verbindt hieraan dan echter de onjuiste conclusie, dat andere arbeidskrachten dan vakbekwame handarbeiders niet of nauwelijks nodig zouden zijn. Deze conclusie is daarom onjuist, omdat juist deze vakbekwame handarbeiders de samenwerking met academisch gevormden dringend nodig hebben. Zal hun vakbekwaamheid nie. in steriliteit verzanden, dan moeten zij voortdurend in aanraking worden gebracht met nieuwe wetenschappelijke werkwijzen en resultaten. Niet uitsluitend, maar toch wel in belangrijke mate zijn het de academisch gevormden, die dit

kunnen doen. Het is een algemeen Nederlands belang, dat de productiviteit van de productiefactor arbeid in haar geheel zo hoog mogelijk wordt opgevoerd, en qierbij kunnen de academici een belangrijke rol vervullen. Dit temeer omdat onze kapitaalrijkdom, een andere belangrijke factor, die de' omvang der nationale productie mede bepaalt, zozeer is geslonken. Wanneer de productiviteit van de ruim aanwezige arbeidskrachten zo hoog mogelijk wordt opgevoerd, kan hiervan compensatie worden verwacht voor de invloed, welke het geringere kapitaalbezit (tot uiting komende in het niet meer kunnen beschikken over de meest moderne machines, gebouwen e.d.) op de omvang der totale productie heeft. Vrees voor een teveel aan academisch gevormden behoeft dus niet te bestaan, mits men er zich wel van bewust zij, dat de academische opleiding als zodanig niet aan een ieder automatisch een top-functie in het maatschappelijk leven verzekert. Academici zijn op vele plaatsen nodig, op hoge, maar zeer zeker ook op lagere. Dit alles wil natuurlijk niet zeggen, dat een ieder, rijp en groen, nu maar een universitaire opleiding moet zien te verkrijgen, maar wel dat degenen, die werkelijk begaafd zijn, ook de gelegenheid tot wetenschappelijke vorming ontvangen. Nauw met het voorgaande hangt samen de kwestie der emigratie. Gegeven de omstandigheid, dat velen emigreren, waaronder ook academisch gevormden, rijst onmiddellijk de vraag, of hier niet een verspilling optreedt, door jonge lieden eerst een dure academische opleiding te laten volgen, en ze dan naar het buitenland te zien vertrekken. Toch is dit over het algemeen niet het geval, daar deze academici meestal in staat zijn, de band met het moederland te onderhouden en door middel van hun posities aan het Nederlandse bedrijfsleven waardevolle opdrachten toe te voeren. In het algemeen dus is de vrees voor teveel academisch gevormden niet gerechtvaardigd. Hoe staat het nu met de Vrije Universiteit ? Zonder rekening te houden met het aantal studenten in de medicijnen aan andere universiteiten bedraagt het aantal studenten aan de V.U. slechts IO^/Q van dat aan alle Nederlandse universiteiten. Wanneer men bedenkt, dat onze universiteit haar studenten voornamelijk betrekt uit de orthodoxprotestantse bevolkingsgroep, en dat deze naar globale schatting ongeveer 20"/,) van de Nederlandse bevolking uitmaakt, dan is het duidelijk, dat het aantal studenten aan de Vrije Universiteit, nog afgezien van de dringend noodzakelijke uitbouw der Medische faculteit een belangrijke uitbreiding moet en kan ondergaan. De groei der Vrije Universiteit,' zowel t.a.v. het aantal studenten als en in nauw verband hiermede het aantal hoogleraren, is dus dringend noodzakelijk, In de eerste plaats, opdat allen die uit Christelijke 2127

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen