Vrije Universiteitsblad 1958 - pagina 113

Indrukken uit Den Haag De V . U . naar buiten en naar binnen Het aardige van de V. U.-dagen is, vinden we, dat men na afloop altijd ivel een zekere lijn in het geheel van de vergaderingen kan ontdekken. Vorig jaar, in Assen stonden de medische faculteit, de ziekenhuisbouw met name, en de vragen en opdrachten daaromheen eigenlijk steeds in het centrum van de belangstelling — en geen wonder, want er was veel en verheugend nieuws uit die hoek. En als wij nu onze indrukken, uit Den Haag meegebracht, proberen te rangschikken, zouden wij de Haagse V.U.-dagen willen typeren met de titel van de toespraak die mevrouw T. Meynen-Douma op de bijeenkomst van Vrouwen V. U.-Hulp hield: Naar buiten en naar binnen". Ons trof dat telkens de geweldige groei en uitbouw van onze universiteit, waarover hel afgelopen jaar ook geregeld bericht kon worden, dankbaar naar voren kwam: de buitenkant. Maar anderzijds — en dat is de binnenkant — werd nooit vergeten er op te wijzen, dat deze bloei nimmer los mag staan van de grondslag en het doel van de V. U.: zo gauw dit wel hel geval zou zijn, is de zaak niet meer in orde. Eerlijk gezegd, vinden wij het 't prettigst, wanneer de V.U.-dagen in een wat kleinere stad of plaats gehouden worden: dan vormen zij echt een gebeurtenis, terwijl in een grote stad de V.U.-dagen kunnen verdwijnen temidden van andere congressen. Wat dit hetreft, trokken wij een tikkeltje bedrukt naar Den Haag. Nietwaar?, de mensen-van-de-V.U. zouden niet meer zijn dan een deel van al degenen die op deze beide dagen in de residentie moest,en zijn. Maar het is zeer meegevallen. Tenslotte liggen de lokaliteiten van de Haagse Dierentuin vrij apart en was het in deze gebouwen op 2 en 3 juli overal V.U-. wat de klok sloeg — èn was et dus een demonstratie van het nog immer, bijzondere feit dat deze universiteit niet zomaar een losstaande instelling is, maar gedragen wordt door zeer velen in het land.

Voor ons persoonlijk kwam er nog bij dat we het gezellig vergaderen vinden in de grote zaal van de Dierentuin met haar typisch negentiendeeeuwse opschik. Op dit moment wiDen we de even uitgebreide als zorgzame regelingscommissie, die de zaal heel smaakvol met bloemen had gesierd, gaarne complimenteren. Doch, om in de stijl van ons onderwerp te blijven, dit is allemaal slechts de buitenkant. Want we moeten ieder gelijk geven die zegt dat in wezen zelfs in een, zeg maar, schuur goede V.U.-dagen gehouden kunnen worden: • al zal uiteraard niemand daar de voorkeur aan geven. De elementen: de V.U. naar buiten en naar binnen, onderkenden wij al meteen in dat gedeelte van de wetenschappelijke samenkomsten, dat wij konden bijwonen, en wel bij de dis-

cussie over het referaat van prof. dr L. W. Kuilman over het wereldvoedselvraagstuk. Eén v a n ^ e debaters, prof. dr W. F . de Gaay Fortman, stelde de vraag of het niet gewenst was in de studierichtingen aan de V.U. iets in te pas- ; sen, waardoor de universiteit ook haar bijdrage zou kunnen leveren tot oplossing van het geweldige probleem, dat door prof. Kuilman aan de orde was gesteld. Niet om ook in deze richting de groei van de V.U. te laten uitkomen: dat zou uitsluitend de buitenkant zijn. Maar omdat het vraagstuk op ons afkomt — en niet omgekeerd. Juist als christenen hebben wij te maken met de nood van en in deze wereld. Op de jaarvergadering van de vereniging heeft prof. De Gaay Fortman in zijn openingswoord hierop ook gewezeri: de V.U. heeft in dezen een. taak.

Een zaal vol dames: sprekend beivijs dat de V.U. de, zoals we dal noemen, band met het volk niet verloren heeft. (vervolg van vorige pagina) nieuwe mogelijkheden scheppen v o o r onze afgestudeerd e n en wellicht ook een zegen v o o r b e p a a l d e gebieden in de wereld b u i t e n N e d e r l a n d k u n n e n b e t e k e n e n . Met deze k o r t e o p m e r k i n g e n hoop ik U w e d e r o m t e h e b b e n duidelijk g e m a a k t , hoe fascinerend h e t w e r k a a n de u n i v e r s i t e i t is. L a t e n wij God d a n k e n , d a t ons n o g steeds d e mogelijkheid w o r d t g e l a t e n zulk een wereldwijde o p d r a c h t t e vervullen. L a t e n wij de ons daarbij geboden wereldwijde k a n s e n a a n g r i j p e n ! „ H e t K o n i n k r i j k d e r h e m e l e n is gelijk een s c h a t , verb o r g e n i n een a k k e r , dien een m e n s o n t d e k t e en v e r b o r g , en in zijn blijdschap er over g a a t hij h e e n en v e r k o o p t al w a t hij heeft.en k o o p t dien a k k e r . E v e n z o is h e t K o n i n k r i j k d e r hemelen,gelijk a a n een k o o p m a n , die schone p a r e l e n z o e k t . T o e n hij een kostb a r e p a r e l g e v o n d e n h a d , ging hij h e e n en v e r k o c h t al w a t hij h a d , en k o c h t d i e " ( M a t t h e u s 13 : 44,45). 2797

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen