Vrije Universiteitsblad 1962 - pagina 110

Curator ds. P. N. Kruyswijk uit Bloemendaal presideert de Algemene Vergadering.

hebben gestaan en nog wel staan, zijn zij van grote betekenis voor elkander. 1. De theologie is van belang voor de godsdienstwetenschap, omdat zij de weg vrij kan en moet maken voor een onbevangen en onvertroebelde blik op de mens in zijn religie en de mensen in hun religies, in de dogmatische anthropologie. 2. De godsdienstwetenschap is van belang voor de huidige theologie om de volgende redenen: a) in de 18e en 19e eeuw is het de godsdienstwetenschap geweest, die de niet-christelijke religies weer binnen de gezichtskring der theologie heeft gebracht; b) in onze dagen is er een toenemende belangstelling, vooral bij de z.g.n. buitenkerkelijke mens in onze eigen cultuurkring, voor de religies. Wanneer de theologie met deze mens in contact wil komen en blijven, dient zij van de stand der godsdienstwetenschap op de hoogte te zijn; c) er is een wederopleving van de niet-christelijke religies gekomen, die niet alleen voor de kerken in Azië en Afrika, maar ook voor die in Europa en Noord-Amerika van betekenis is, reeds uit een oogpunt van oecumenische verbondenheid en medeverantwoordelijkheid; d) de onderlinge beïnvloeding der religies, en met name de christelijke beïnvloeding der niet-christelijke religies eist de aandacht van de theologie; e) de toenemende missionaire activiteit der niet-christelijke religies in Europa en Noord-Amerika moet door de theologie serieus worden genomen; f) de ontmoeting met de religies kan stimulerend en verrijkend werken op de dogmatische bezinning en wellicht aanleiding geven tot hernieuwde dogmatische formuleringen; g) voor een theologische beoordeling van de religies is de godsdienstwetenschap vanzelfsprekend onmisbaar.

Anderer voorkeur ging uit naar de bespreking van het referaat van de biochemicus dr. L. Bosch (hij is verbonden aan het Nederlands kankerinstituut te Amsterdam en buitengewoon lector aan de rijksimiversiteit te Leiden) over: „Op zoek naar de steen van De jongste curator van de V.U. dr. K. van Nes luistert naar wat de oudste curator mr. J. Verdam te zeggen heeft.

Rosette in de genetica". Wéér een samenvatting: De rijke verscheidenheid waarin de levende natuur zich aan ons openbaart, doet vermoeden dat elk organisme zich ontwikkelt en ontplooit overeenkomstig een schoon en boeiend programma, dat het reeds vanaf het meest prille begin in zich bergt. Het zaadje in de grond wordt tot een boom, de bevruchte eicel tot mens of dier. Wij zijn vertrouwd met de voorstellingen van de genetica en schrijven al deze informatie toe aan de erfsubstantie, waarover de levende cel beschikt. In deze substantie liggen de potenties van het groeiende organisme verankerd, doch men vraagt zich terecht af hoe deze rijkdom van mogelijkheden op zo compacte wijze is vastgelegd. Het inzicht heeft zich in de loop der laatste jaren baan gebroken, dat de erfsubstantie zich in deze van een code-systeem bedient en dat in de erfelijkheidsfactoren een raadselachtig geheimschrift is gegrift, dat wij niet vermogen te ontcijferen, aangezien de sleutel ons daartoe ontbreekt. Vele theoretische bespiegelingen zijn aan deze sleutel, welke de natuur ons tot nu toe angstvallig verborgen hield, gewijd, en de verwachting was gewettigd dat de ontcijfering uitgebreide experimenten en moeizame onderzoekingen zou vergen. Geheel tot ieders verrassing is er enkele maanden geleden echter, experimenteel gezien, een keer gekomen, waarvan de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen