GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1967 - pagina 168

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1967 - pagina 168

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een van de mooiste opstellen in „erflaters van onze beschaving" van Annie en Jan Romein is dat van Jan Romein over Abraham Kuyper, „de klokkenist der kleine luyden". O p een gegeven moment maakt Romein de opmerking dat Kuyper door zijn leer van de gemene gratie de wereld van wetenschap erf kunst voor zijn geloofsgenoten openstootte. En dan voegt hij eraan toe: „Dat zij er aanvankelijk slechts bedremmeld en oogknipperend binnengingen, was onvermijdelijk. Niet alle Kuyperianen konden nu eenmaal Kuypers zijn". Met de kunst zijn Kuyper's geestelijke nazaten tot dusver vrij zuinig omgesprongen, maar de wereld van wetenschap, daar zijn zij via de door Kuyper gestichte Vrije Universiteit steeds verder binnengedrongen. Staan zij er nog steeds bedremmeld te kijken.' Het antwoord moet ontkennend luiden. Wij zijn de periode van oogknipperen voorbij en we zijn ook niet meer verlegen met de naam „universiteit". De V.U. heeft een goede plaats verworven in ons land en het is er ver van dat zij te boek staat als eigenaardigheid van Kuyper en zijn volgelingen. Niet bedremmeld, maar velen staan wel bezorgd om zich heen te kijken. Natuurlijk, het is prachtig als de reformatorische geleerden meetellen in de wereld van de wetenschap, maar... En dan komen er vragen, bezwaren ook: kan dat allemaal, mag dat allemaal zo gezegd en zo geleerd worden? N u is de Vrije Universiteit een bijzondere universiteit, ook in deze zin dat zij niet ergens in de verte een geïsoleerd bestaan leidt, buiten de niet-wetenschappelijke wereld om (dat kan vandaag trouwens geen enkele universiteit zich permitteren) maar dat zij een rechtstreekse relatie heeft met een groot aantal mensen in het land, die deze universiteit willen steunen omdat het hun universiteit is. Vandaar die vragen, die bezorgdheid ook bij sommigen. Omgekeerd vinden de werkers aan de V.U. die vragen niet vervelend en ervaren zij uitingen van bezorgdheid niet als een hinderlijk voor-de-voeten-lopen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1967

VU-Blad | 205 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1967 - pagina 168

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1967

VU-Blad | 205 Pagina's