Vrije Universiteitsblad 1967 - pagina 115

verschillende gebieden, zo met de historische geologie, de resultaten in strijd zouden komen

met vertrouwde voorstellingen

die men

op

grond van de bijbel meende te hebben. Het volksdeel dat de V . U . draagt

is in overgrote

meerderheid,

beleid

in

natuurkundige

de

wis-

en

blijkens

bijv.

faculteit,

het

benoemings-

bereid

geweest

dit

,,risico" te dragen. Het heeft in grote meerderheid een op de feiten gebaseerd

nieuw

historisch geologisch wereldbeeld —• althans in principe — aanvaard. Afgezien van de vraag of een geschiedenis als deze, waarbij uit wetenschappelijk onderzoek blijkt, hoe bepaalde min of meer vertrouwde voorstellingen

die

men

op

grond

van

de bijbel

meent

te

hebben,

toch in strijd met de werkelijkheid blijken te zijn, zich niet op gelijke wijze op andere gebieden kan voordoen — en wie dat op eigen vakgebied

heeft

meegemaakt,

mag

die

mogelijkheid

voor

een

ander

vakgebied a priori zeker niet uitsluiten — , zal de aanvaarding

van

onder

een

meer

het

moderne

historisch-geologisch

wereldbeeld

heroriëntatie ten aanzien van belangrijke theologische

vraagstukken,

met name met betrekking tot de eerste hoofdstukken van met zich

mee moeten

brengen. Ook

bij die

moeilijke

Genesis,

taak zal

de

universiteit het niet zonder het vertrouwen van het volksdeel dat haar draagt, kunnen stellen. Tenslotte merkte prof. v. d. Fliert op dat de vragen en die wij

in verband

met de resultaten

der historische

problemen

geologie

ten

aanzien van de Heilige Schrift en ons geloof daarin hebben, toch ook weer niet alleen maar gezien mogen worden als een ontwikkelingsfase van een wetenschappelijk

misschien nog wat

onderontwikkelde

volksgroep. De onzekerheden die de moderne geologie, maar naast de ontwikkeling van het gehele natuurwetenschappelijk

daar-

denken

en de techniek hebben veroorzaakt, raken de christenheid over

de

gehele wereld. Bij Rome vinden we dezelfde of geheel vergelijkbare problemen als bij ons. Het diep religieuze karakter van zoveel moeite en strijd die zich hierom afspeelt, ia misschien wel het beste geformuleerd door de Franse pater jezuïet en geoloog. Pierre Teilhard de Charin, toen hij in zijn ,,Le Milieu D i v i n " ongeveer de volgende vragen neerschreef: Zal bij de dimensies van de kosmos In ruimte en tijd zoals die door de ontwikkeling van de natuurwetenschappen (met name ook door de historische geologie) aan enkelen zichtbaar zijn geworden, maar die straks gemeengoed van de gehele mensheid zullen zijn, zal van deze oneindig grote wereld de Christus der Schriften nog wel het centrum kunnen zijn? De Christus der Schriften die men zich voorstelde en die men liefhad binnen de afmetingen van een mediterrane wereld, is deze

Christus

nog in staat om deze ontzaglijk vergrote wereld te omvatten en daarvan het centrum te vormen, óf is deze wereld op w e g zich wijder en weidser, vertrouwelijker en schitterender aan Israels bondsgod Jaweh te vertonen? Zal deze wereld niet onze religie uit elkaar doen spatten en onze God uit het gezichtsveld verdrijven? en de Christus der Schriften

Zal er voor de

in het moderne wereldbeeld

nog

God wel

plaats zijn? Aan de V.U. w o r d t de wijde wereld van de historische geologie vandaag gedoceerd in de overtuiging, die wij met Teilhard mogen delen, dat het nochtans

deze

Christus

der

Schriften

is

die

deze

wereld

regeert, ook al begrijpen wij vandaag nog maar zo weinig van wat ook dit geweldige stuk Scheppingsopenbaring Tot zover prof. v. d. Fliert.

betekent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen