Vrije Universiteitsblad 1968 - pagina 98

worden herbenoemd. Voorts werd tot curator benoemd dr. H. H. Sillevis Smitt; hij bezet — overigens met ingang van een nog vast te stellen datum in 1968 — een door de benoeming van mr. Meynen tot voorzitter open gekomen plaats. Sinds in 1965 met de benoeming van prof. mr. W. F. de Gaay Fortman werd overgegaan tot de instelling van een vierjarig rectoraat, kent de Universiteit twee conrectoren, welke voor twee jaren worden benoemd en elk één van deze studiejaren als secretaris van de senaat optreden. Tengevolge van deze regeling zijn in het verslagjaar de professoren dr. J. Lever en dr. W. J. Wieringa als conrectoren afgetreden en als zodanig opgevolgd door de hoogleraren dr. G. E. Meuleman en dr. T. D. Stahlie, van wie eerstgenoemde secretaris is in het studiejaar 1967-1968. ALGEMENE VERGADERING De Algemene Vergadering der Vereniging werd gehouden op 22 juni 1967, in het kader van de Vrije Universiteitsdag 1967. Als centraal thema voor deze dag was aangegeven „Universitas Libera Reformata", zulks met de bedoeling tot uitdrukking te brengen dat het handhaven en intensiveren van het reformatorisch karakter der Vrije Universiteit ook bij haar bredere wetenschappelijke ontplooiing en onder veranderende maatschappelijke omstandigheden haar ongewijzigde en onverminderde roeping blijft. Voorafgaand aan de vergadering vond een aanvangswijding plaats onder leiding van drs. J. Firet. Tijdens de Algemene Vergadering sprak de rector magnificus, prof. mr. W. F. de Gaay Fortman, over ,,Een reformatorische universiteit vandaag". In vier, na de vergadering gehouden bijeenkomsten, lag hetzelfde thema !en grondslag aan de voordrachten, gehouden over 'iet onderwijs en het onderzoek in de geneeskunde, de geologie, de biologie en de sociale wesnschappen, respectievelijk door de hoogleraren -itahlie. Van de Fliert, Vlijm en Schoorl. De levendige discussie die op deze voordrachten volgde ^ ewees dat deze vorm van ontmoeting tussen de Universiteit en haar vrienden inderdaad aan een behoefte beantwoordde. De aanwezigheid en het steeds sterker worden van de behoefte aan hernieuwde en diepergaande bezinning op het eigen karakter en de daardoor bepaalde eigen roeping van de universiteit evenzeer als het daadwerkelijk betrekken van de vrienden der universiteit in deze bezinning, heeft in het verslagjaar in sterke mate öe aandacht verkregen. Binnen de universiteit heeft het onderkennen van deze behoefte geleid tot het plan voor het organiseren van een senaatscongres over „De toekomst van de Vrije Universiteit". Directeuren en curatoren hebben van harte hun instemming met deze gedachte betuigd en voor hun deel medegewerkt aan de realisering van dit plan, die in januari 1968 heeft plaatsgevonden.

vignet ..kernvraagstukken"

VOORLICHTING EN COMMUNICATIE Van de Commissie voor de Landelijke Organisatie ontvingen directeuren het voorstel tot het organiseren van een ,,voorlichtingscampagne" bestaande uit het doen verschijnen van een aantal ,,themanummers" van het Vrije Universiteitsblad, elk handelende over aard en werkzaamheden van een bepaalde faculteit, en voorts in het organiseren van een aantal forumavonden waarin een drietal „kernvraagstukken" zouden worden behandeld. Ook aan dit plan hebben directeuren gaarne alle medewerking toegezegd. Hoewel ook de realisering van dit plan eerst na het verslagjaar viel, kan bij het stellen van dit verslag niet worden nagelaten te vermelden dat zowel de uitgave van de themanummers blijkens vele waarderende reacties, als de organisatie van de forumavonden, blijkens de overweldigende belangstelling, aan hun doel hebben beantwoord. Dat er onder het reformatorische volksdeel een wijd verbreide en intense behoefte bestaat om op mondige wijze deelgenoot te zijn in de ontwikkelingen die zich in de reformatorische universiteit voltrekken in het wetenschappelijk denken, met name op het gebied der theologie, der natuurwetenschappen en der maatschappijwetenschappen, is op deze forumavonden wel zeer duidelijk en op verheugende wijze aan de dag getreden.

KRITIEK Dat hierbij ook kritiek gehoord zou worden en verontrusting aan de dag zou treden viel te verwachten, al was het alleen reeds op grond van de brieven, die gedurende het verslagjaar de leiding van Vereniging en Universiteit bereikten. Helaas hield een aantal van deze brieven ook een verbreking van de band met de Vereniging in. In enkele gevallen veroorzaakte de oprechtheid van overtuiging en het klaarblijkelijke leedwezen, waarmede de schrijver zijn beslissing genomen had, ook bij ons het pijnlijk gevoel dat met het verbreken van vriendschapsbanden gepaard gaat. Wij hebben dan getracht daarvan ook in ons antwoordschrijven blijk te geven. Van andere gevallen moet helaas gezegd worden dat inhoud en vorm der argumentatie of daarbij gebruikte kwalificatie, voor beantwoording nauwelijks of geen ruimte lieten. Niettemin wijzen ook dit soort reacties op het reële gevaar van een communicatiestoornis tussen de universiteit en het volksdeel waarop zij rust en dat zij dienen wil. Dit gevaar wederzijds te onderkennen en in gezamenlijke inspanning te voorkomen was mede het doel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen