GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 80

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 80

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN MEMORIAM prof. dr. ir. J. COOPS

Orgaan van de Vereniging voor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grondslag.

Redactie: Prof. dr. R. Schippers, eindredacteur, Mevr. J. Zwart - de Jong A. J. Klei, H. Rudolphi, Mr. D. Schut, Dr. J. Vcrmeyden

Adres reilactie: De Boelelaan 11 l ï . Postbus 7161, Amsterdam-Z. II

Telefoon: Vrije Universiteit (020) 489111 Redactie V.U.-blad (020) 482674 Postgiro 6327 (tevens voor contributie, giften e.d.)

Druk en lay-out: N.V. Grafisch Bedrijf De Graafschap, Aalten

Adres advertenties: J. G. Duyker, Amsterdamseweg .397, Amstelveen. Telefoon (02964) 3 2 6 n (bij geen gehoor 31810)

o p 11 juli 1969 is prof. dr. ir. Jan Coops, emeritus hoogleraar in de scheikunde aan de V.U., op 75-jarige leeftijd overleden. Overeenkomstig zijn wens heeft de begrafenis in stilte plaatsgehad. Toen in 1929 de V.U. wettelijk verplicht was een vierde faculteit te stichten, werd prof. Coops de eerste hoogleraar. Terwijl de economische crisis op haar dieptepunt was, en vrijwel alle kosten uit vrijwillige bijdragen moesten worden bestreden, verrees kort daarna het laboratorium in de De Lairessestraat, dat jarenlang als het modernste in Nederland gold. Prof. Coops, die voor de onmenselijke taak stond het hele gebied van de scheikunde te doceren, slaagde er toch reeds spoedig in een goede reputatie in de chemische wereld te verwerven, ook in internationaal verband. Kenmerkend voor zijn wijze van werken waren de hoge eisen, die hij stelde aan de zuiverheid van gebruikte chemische preparaten en aan de nauwkeurigheid van de te verrichten metingen. Dit scherpte de kritische zin en het gevoel voor kwaliteit bij zijn leerlingen. Van 1946 - 1949 trad prof. Coops op als voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging en in het academie-jaar 1 9 4 5 - ' 4 6 was hij rector magnificus van de Vrije Universiteit. Naast zijn drukke taak in onderwijs en onderzoek heeft prof. Coops veel aandacht gegeven aan zijn bijzondere taak in V.U.-verband. Jarenlang ging hij 's zaterdags op stap om het contact ,,volk-V.U." te verstevigen. Met hetzelfde doel ontving hij geregeld als een charmant gastheer van heinde en ver komende vriendinnen en vrienden van de V.U. op zijn laboratorium. Ook zijn werk voor het Studiefonds — een fonds dat studenten financiële hulp bood in een tijd toen de beurzen nog schaars waren — verdient waarderende vermelding. Belangrijk is ook zijn bijdrage aan de vormgeving van de plannen voor nieuwbouw van de faculteit der wiskunde en natuurwetenschappen. Zijn gevoel voor efficiency, praktische zin en technisch vernuft zijn op vele plaatsen weerspiegeld in de reeds voltooide nieuwbouw en in de plannen voor het nog te realiseren nieuwe scheikundige laboratorium. Een apart hoofdstuk in zijn leven vormt het illegale werk in de tweede wereldoorlog, waarvan ook veel studenten, ondergedoken of niet, voordeel trokken. Zijn sterk sprekend rechtsgevoel vormde de basis voor zijn handelen; en met de onstuimige drang van zijn vaak impulsieve natuur volgden de acties met rigoureuze toewijding. In november 1943 werd hij, op reis naar Engeland, door de Gestapo gearresteerd. Na anderhalf jaar in gevangenissen te hebben doorgebracht, keerde hij ongeschokt tot zijn werk terug. Naar eigen uitspraak dankte hij zijn leven en vrijheid aan prof. Oranje. Professor Coops was iemand, die zijn eigen weg ging, vaak met een solitaire trek, kritisch tegenover anderen en tegenover zichzelf. Hij spaarde zich nooit als hij zich inzette voor een doel dat hij zich had gesteld. Dat hij niet al deze doelen bereikte, schrijnde in zijn leven. Zijn menselijkheid en hulpvaardigheid bleken niet alleen uit zijn inspirerende belangstelling voor het werk van zijn medewerkers en leerlingen en voor hun toekomst; ook velen buiten de universitaire kring, die het moeilijk hadden, hebben in prof. Coops een vaderlijk en bewogen raadsman gevonden. Enerzijds was hij terughoudend en bescheiden, anderzijds vastbesloten en doortastend. Hij kon evengoed luisteren als spreken, en hij beschikte over de gave van een serieus gedetailleerde opmerkzaamheid. Velen hebben ervaren dat je helemaal eerlijk tegenover hem kon worden; en dat hij deze erkenning en sympathie opwekte, heeft hij ook zelf geweten. Professor Coops was een eerlijk strijdend christen die pas goed valt te verstaan in de omstandigheden waaronder en in de tijd waarin hij leefde. De Vrije Universiteit is hem veel dank verschuldigd. K. van Nes.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1969

VU-Blad | 143 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 80

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1969

VU-Blad | 143 Pagina's