VU Magazine 1971 - pagina 37

I/ZJ magazine ven de gespreksgroep ook aanleiding tot kritiek. Toen werd de actiegroep Synoodkreet opgericht die zich tot taak stelde de synode van '69-'70 op een aantal punten kritisch te begeleiden. De groep die Synoodkreet tot voorbeeld heeft gestaan, is de werkgroep, die de Gereformeerde Oekumenische Synode in 1968 'begeleid' heeft. Daarnaast heeft de groep zich georiënteerd om de gang van zaken rond de konferentie van de Wereldraad van Kerken in 1968 in Uppsala, waar buiten het kongres een groep kommentaar leverde. Synoodkreet, waarbij in totaal 25 tot 30 personen betrokken zijn geweest, bestond hoofdzakelijk uit studenten en afgestudeerden van de VU. Vanaf het begin splitste men zich in subcommissies waarbij deskundigen werden aangetrokken, die zich wel met 'hun' eigen onderwerp wilden bezighouden, maar voor de rest niet meedraaiden in de groep. Synoodkreet heeft eigenlijk nooit aan ledenwerving gedaan: de groep vulde zichzelf aan. Het aantal belangstellenden dat de SynoodkreetbuUetins ontving, liep tijdens de periode van aktie op tot ongeveer 450. In de bulletins formuleeMe de aktiegroep voortdurend de achtergrond van waaruit ze werkte: gerechtigheid en verantwoordelijkheid, vrijheid en gelijkheid, vrede en naastenliefde. Deze fundamentele waarden van het bijbels getuigenis moesten volgens Synodekreet de menselijke verhoudingen kenmerken. De kerk moet concrete stappen doen om samen-

levingsproblemen op te lossen. De kerk moet een stimulerende en kritische functie vervullen in de samenleving. Deze maatschappelijke functie die de kerk naast haar geloofsfunctie heeft, werd volgens Synoodkreet al te zeer verwaarloosd. 'Binnen de gereformeerde kerken zou wat minder gedacht moeten worden aan het eigen zieleleven en wat meer aan wereldvrede en aan de naaste' aldus één van de Synoodkreetleden. De visie van Synoodkreet op de taak van de kerk in de maatschappij kan niet los gezien worden van de door de groep gewenste richting waarin maatschappelijke veranderingen zich zouden moeten voltrekken. Leden van Synoodkreet zeiden van zich zelf politiek Hnks georiënteerd te zijn. De aktiviteiten van Synoodkreet hebben zich in de loop van het jaar sterk gericht op de synode. De visie op de functie en de positie van de synode heeft een belangrijke rol gespeeld bij het nadenken over de doeleinden van de groep.

Doeleinden De groep stelde de vraag of de synode alleen organisatorische taken had, of dat de synode ook 'evangelische vraagtekens moest plaatsen bij al die vanzelfsprekendheden, waardoor miljoenen mensen vandaag gebrek lijden en omkomen'. Synoodkreet koos voor deze laatste taak, maar zei al direct voorzichtig: 'vooralsnog'. Later zou de groep er anders over gaan denken en kiezen voor een synode als louter organiserend lichaam. Als oorzaak voor de geringe aandacht van de synodes voor aktuele politieke en maatschappelijke vraagstukken zag Synoodkreet de samenstelling en werkwijze van deze vergadering. Synodes worden

Aanvankelijk werkte de actiegroep Synoodkreet met weinig spectaculaire middelen. Met argumenten werden synodeleden bewerkt. Eind '69 kreeg men het gevoel 'uitgepraat' te zijn en, 'ingekapseld' te raken. Een 'schokbehandeling' werd

samengesteld uit predikanten, ouderlingen en diakenen, die kans zien veel tijd vrij te maken voor de synodevergaderingen, vaak gepensioneerd zijn of een zelfstandige positie bekleden. Wat leeftijdsopbouw betreft, is de synode niet representatief voor de gereformeerde kerken. Bovendien meende Synoodkreet, dat een synode die uitsluitend uit ambtsdragers is samengesteld, nauwelijks deskundig is op het gebied van maatschappijproblemen. Tijdens de aktieperiode van Synoodkreet verschoven de opvattingen binnen de groep over de mogelijkheden tot beïnvloeding van de synode en over haar invloed langzamerhand naar de opvatting dat de structuur en het isolement van de synode het deze vergadering onmogelijk maakten zo te werken, als Synoodkreet zich als ideaal voorstelde. Daarom kwam Synoodkreet op een gegeven moment tot de conclusie dat de structuur van de synode veranderd moest worden. De oproep aan de synode om concrete uitspraken te doen, werd verdrongen door de oproep aan de synode om zich organisatorisch anders op te bouwen. In die visie zou de synode geen 'belijdend' orgaan moeten zijn, maar een 'beleids'-orgaan. De tweede vraag: Welke middelen hanteerde Synoodkreet en waarom koos de groep juist die middelen? Synoodkreet heeft bij het kiezen van aktiemiddelen zichzelf altijd moeten afvragen of eerst de top of de basis veranderd moest worden. Men koos tussen deze dilemma's op grond van ervaringen die de groep opdeed. De akties werden gestart bij de opening van de synode op 12 mei 1969 in Sneek. Na de officiële opening organiseerde de groep een hearing waar iedereen kon

gekozen, waarbij men zich meer op de publieke opinie ging richten. Onverwacht drong Synoodkreet tijdens de behandeling van het vraagstuk van oorlog en vrede de synodezaal binnen met borden, waarop leuzen waren geschilderd.

35

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen