VU Magazine 1971 - pagina 138

m

U denkt er niet aan in de zin van: straks ga ik of naar de hemel of naar de hel...?

magazine

Nee. Want ik kan me geen voorstelling vormen van wat dat nu is en ik weet ook niet in hoeverre de passages in de Bijbel, die over hemel en hel gaan, of die ook eigenlijk niet toegepast moeten worden op het leven op déze aarde.

U bent zelf arts en ik kan me voorstellen dat u in uw leven wel meer sterfbedden hebt gezien, hebt meegemaakt. Betekent dat voor u dat u anders staat tegenover uw eigen sterven?

De traditionele voorstellingen van hel en hemel gaan dus voor u niet op?

Ja, dat heeft het voor mij beslist gemakkelijker gemaakt om mij in de situatie van het te gaan sterven in te leven. Na de periode van zelfbeklag heb ik op een gegeven

Die kan ik me niet voorstellen, vooral die uit de middeleeuwen, die zijn erg plastisch; maar ook van later van het eeuwige zingen in de hemel en ja, altijd bedroefd zijn in de hel, wat daar dan ook mag wezen, daar kan ik me geen voorstelling van vormen. Ze worden toch als zodanig wel doorgegeven in de Bijbel?

moment ook tegen mezelf gezegd: nu moet je niet zo kinderachtig zijn want je hebt er zelf zo vaak bijgestaan en je hebt gezien dat iemand moest sterven en je weet dat dat nu eenmaal niet anders kan. Dat ligt nu eenmaal besloten in het hele aardse bestaan van de mens. Nu ben jij zelf toevallig een van de zovelen die die kans loopt, en nu moet je je daar niet over verbazen, want ik ben natuurlijk helemaal niet, dankzij de statistiek uitgezonderd. Dat is dus min of meer een natuurwetenschappelijke beredenering van het lot dat me overkomen is, of - zeg maar - datgene wat ik nu moet opbrengen. U bent zendingsarts geweest. Ik neem dus aan dat u gelooft. Gelooft u ook in de dingen hierna, dat er een voortbestaan is? Ja, ik geloof zeker in een voortbestaan. Maar ik kan me dat zo moeilijk voorstellen als ik dat op mij persoonlijk moet toepassen. Ik weet dat ons christelijk geloof, hier in het westen, en vooral het wat piëtistisch getint geloof, dat dat héél sterk de 32

nadruk legt op dat persoonlijk voortleven na het sterven. En er zijn natuurlijk aanwijzingen in de Bijbel over dat leven na dit leven, maar of dit allemaal zo direct op het individu moet worden toegepast, dat weet ik niet. Dat lijkt me wat speculatief. En ik vind het eigenlijk ook niet belangrijk, omdat de kern van mijn geloof is, dat God zich met deze wereld heeft beziggehouden en zich nóg bezighoudt, dat Hij zijn openbaring gegeven heeft en altijd weer tot de mens heeft gesproken, dat de mens ook in staat is om daar antwoord op te geven en het allerbelangrijkste, dat Christus gekomen is, die aan de mensen de boodschap gebracht heeft dat Hij gekomen is voor het nieuwe koninkrijk, het Koninkrijk der Hemelen waar alles anders zal zijn als dat het nu is. Maar ik begrijp er uit dat u een ander idee heeft dan de, laat ik zeggen, de traditionele voorstellingen van hel en hemel? Daar kan ik me geen voorstelling van vormen.

In de Bijbel wordt er wel over gesproken, ja, en nu weet ik niet in hoeverre daar toch ook al sprake moet zijn... of dat enigszins slaat op het leven hier op aarde. Auschwitz is óók een hel geweest; er zijn hier toestanden van lijden denkbaar die ook een hel zijn. En hemelse vreugde die bestaat ook op aarde. Natuurlijk zijn er heel concrete passages in de Bijbel die erheen wijzen, maar Jezus spreekt in gelijkenissen. Nu vind ik gelijkenissen niet meer een bewijs voor het bestaan van een hemel en een hel. Zoals met de arme Lazarus en de rijke man - want dat is een gelijkenis - daar mag je verder niet uithalen hoe de werkelijkheid is. Christus spreekt ook over een oordeel, dat er gezegd zal worden: je hebt me te drinken gegeven toen ik dorstig was, te eten gegeven toen ik hongerig was, gekleed toen ik naakt was, je hebt me opgezocht toen ik gevangen was, en, enfin - u kent die passages wel van eh, goed Heer, wanneer hebben we u dan gekleed, gelaafd, gevoed en opgezocht, en dan zegt Jezus: zoveel als ge dit aan de minste gedaan hebt, hebt ge dat aan mij gedaan en dan, ja dan wijst Hij ook wel naar een beloning, die 't idee geeft dat het in het hiernamaals zal zijn, maar om nu zonder meer te zeggen: dat is voor mij iets wat reëel is, wat ik me kan voorstellen, nee, dat kan ik me niet voorstellen. Denkt u wel eens over het moment van het sterven. Bent u daar bang voor? Ja, daar denk ik wel eens aan. Omdat ik natuurlijk weet vanuit mijn professionele kennis, dat het op vele manieren kan. Je kunt sterven dat je het vreselijk benauwd hebt en dat je hele lichaam in kramp staat om een laatste ademhaling te krijgen. Je kunt sterven terwijl je ontzettende pijnen hebt. Je kunt ook sterven terwijl je langzamerhand suf wordt en van lieverlee in een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen