VU Magazine 1971 - pagina 126

honderd meter nauwkeurig bekend hoever Amerika eigenlijk van Europa ligt. Door nauwkeurige en gelijktijdige waarneming van speciaal voor dit doel gelanceerde geodetische satellieten kan men de landmeetkundige driehoeksnetten van twee ver-verwijderde continenten onderling aanpassen.

Van de grond af nagaan waar bepaalde gewassen groeien is een werk dat tientallen jaren vergt. Vanuit de ruimte kan het in veel sneller tempo; daarna kan men maatregelen nemen om die bepaalde begroeiing - en daarmee de gele-koortsmuskiet - onschadelijk te maken.

Navigatie

Plantenziekten

De steeds drukker wordende scheepvaart en luchtvaart vragen om steeds nauwkeuriger navigatiemethoden. Ook hier kunnen satellieten uitkomst brengen. De positiebepaling met behulp van kunstmanen voltrekt zich langs radiografische weg en is dus onafhankelijk van het weer. Voor de klassieke zon- of ster-navigatie is een heldere hemel nodig. Satellieten kunnen worden gebruikt voor het observeren van de bewegingen van ijsbergen in de noordelijke wateren. Ze overzien, net

Een soortgelijke techniek is ook bruikbaar voor het signaleren van plantenziekten. Men kan er zelfs het verschil mee zien tussen gezond koren en koren dat door de een of andere ziekte is aangetast. Om dit artikel niet te lang te maken, laten we het bij deze voorbeelden; de opsomming is lang niet compleet - ook al niet doordat inventieve geesten nog voortdurend bezig zijn met het zoeken naar ander profijt van de ruimtevaart-techniek. We zullen daar in de

Een aantal foto's van een Amerikaanse weersateiliet geeft samen een stukje landkaart van de Middellandse Zee. De mens kan thans met behulp van satellieten 'moeder aarde' bekijken.. Duidelijk op de foto kan men Italië en Griekenland zien en de noordkust van Afrika.

als de weersatellieten, een veel groter stuk zee dan een vliegtuig. Ze kunnen een aantal keren per dag momentopnamen leveren van de posities van ijsbergen - informatie waarmee de scheepvaart haar voordeel kan doen, ook alweer onafhankelijk van de vraag hoe het zicht op de 'begane grond' is.

'Gele koorts' Een Amerikaanse medicus heeft onlangs gepleit voor het bestrijden van de gele koorts vanuit de ruimte. De gele koorts wordt verspreid door een muskiet die broedt in een zeer speciaal type begroeiing. Met behulp van een speciale fototechniek is elk gewas te herkennen aan bepaalde karakteristieken. 20

komende tien jaar zeker nog veel over horen. Maar nu al kan duidelijk zijn, dat er in de ruimte veel meer gebeurt c.q. gaat gebeuren dan alleen het zenden van mensen naar andere hemellichamen. De verkenning van de maan door mensen is tot nu toe zonder persoonlijke ongelukken verlopen, maar of het ook mogelijk zal zijn, planeten als Venus en Mars te laten bezoeken door mensen, moet nog blijken. Om van de verder verwijderde planeten nog te zwijgen; de reizen daarheen en terug zouden jaren moeten duren. Bovendien weet geen enkele medicus op dit moment zeker, of mensen bestand zouden zijn tegen een zo langdurig verblijf in de

ruimte. Misschien zouden ze na een overigens succesvolle reis, wel dood op aarde terugkeren - niet als gevolg van een technisch mankement, zoals Dobrowolski, Patsajew en Wolkow in hun Sojoez 11, maar doordat het menselijke organisme niet bestand blijkt tegen de overgang van langdurige gewichtloosheid en andere ruimtelijke omstandigheden naar de 'normale' situatie op aarde. De interessantste experimenten waarbij mensen betrokken zijn, zullen zich in de naaste toekomst afspelen aan boord van ruimtestations zoals de Russische Saljoet en het Amerikaanse Skylab, te lanceren in 1973. Of het raadzaam is, dat de mens zich erg veel verder en erg veel langer in de ruimte waagt afgezien dan van betrekkelijk kortstondige expedities naar de maan - weet nog niemand. In zekere zin zal dus de laatste Apollovlucht die nu op het NASA-programma staat, een afsluiting vormen. Maar dat betekent niet - zie boven - dat er verder geen profijt zal worden getrokken van de technische verworvenheden die de ruimtevaarttechniek heeft opgeleverd. •

De russische weersatelliet Meteor maakte deze foto 20 juli 1969 van een cycloon in de buurt van Moskou. Oe satelliet was bezig aan de 1703e omwenteling. In één omwenteling kan een weersatelliet gegevens over de temperatuur van de aardoppervlakte en de bewolking melden van een-vijfde van de oppervlakte van de aarde. Al jarenlang draaien weersatellieten van allerhande makelij om de aarde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen